• Rhizobuim trifolii - współżyją z koniczyną,
• Rhizobium. leguminosarum — współżyją z grochem,
• Rhizobuium meliloti - współżyją z lucerną, nostrzykiem,
• Rhizobium phaseoli - współżyją z fasolą,
• Rhizobium lupini - współżyją z łubinem,
• Rhizobium japonicum - współżyją z soją.
Należy nadmienić, że niektóre szczepy Rhizobium mogą współżyć z wieloma gatunkami roślin motylkowatych. Mają on wtedy zdolność krzyżowego zakażenia roślin. Po utworzeniu brodawek korzeniowych część bakterii przekształca się w tzw. bakteroidy - formy zmienione, inwolucyjne, nie rozmnażające się, ale wciąż prowadzące aktywną działalność życiową. Są znacznie większe od komórek macierzystych (10-12-krotnie), mają zdeformowane kształty, niekiedy bardzo charakterystyczne dla poszczególnych gatunków (guzikowate - koniczyna, kształt Y - groch). Uważa się także, iż bakteroidy czynnie uczestniczą w wiązaniu azotu atmosferycznego. Samo wiązanie azotu atmosferycznego zachodzi najsilniej przed kwitnieniem i podczas kwitnienia roślin motylkowych. Po okwitnięciu roślin ze względu na zmniejszającą się asymilację C02 i zwolnienie tempa wzrostu, brodawki korzeniowe ulegają rozpadowi. Formy bakteroidalne zamierają i są trawione przez enzymy roślinne. Bakterie, które nie uległy w brodawkach przekształceniu w bakteroidy, przenikają do gleby i zakażają inne rośliny motylkowe znajdujące się w ich zasięgu. Współżycie bakterii brodawkowych z rośliną nazywamy symbiozą, które polega na obustronnym świadczeniu usług. Zarówno proces wiązania azotu atmosferycznego, jak i normalny rozwój bakterii symbiotycznych wymagają dopływu węglowodanów, będących źródłem energii oraz materiałem budulcowym (to dostarcza roślina). W zamian za to bakterie zaopatrują rośliny w wytworzoną witaminę B12 i związany azot.
Wykonanie ćwiczenia Mikrobiologiczne przemiany związków azotu
• Materiały: gotowe hodowle drobnoustrojów: proteolitycznych, amonifika-cyjnych, nitryfikacyjnych I i II fazy, denitryfikacyjnych, Azotobacter, Clo-stridium pasteurianum, korzenie roślin motylkowych z brodawkami.
• Aparatura i szkło: cieplarki, mikroskopy, szkiełka przedmiotowe i nakrywkowe, pipety.
• Odczynniki: zestaw do barwienia Grama, błękit metylenowy, fuksyna fenolowa, nasycony roztwór siarczanu amonowego, odczynnik Nesslera, odczynnik Griessa, dwufenyloamina w stężonym H2S04, mocznik i kwas siarkowy.
• Sprzęt: skalpele, igły i ezy bakteriologiczne, szczypce Corneta, kuwety, bibuła filtracyjna.
• Wykonanie:
1. Oznaczenie liczby bakterii hydrolizujących białko (proteolitycznych):
- wykonać metodą płytkową Kocha, stosując posiew powierzchniowy
64