img372

Leczenie zidowudyną prowadzi do

zwolnienia zmniejszania się liczby limfocytów CD4 i zmniejszenia ryzyka powstania objawów AIDS,

wpływa na zmniejszenie częstości oraz ciężkości przebiegu zakażeń oportunistycznych jednak nie wydaje się aby przedłużała życie osób zakażonych, zwłaszcza u tych, u których liczba CD4 była mniejsza niż 500/ul.

potencjalne zastosowanie dotyczy chorych mających kontakt z krwią skażoną wirusem HIV, postaci nerwowej AIDS .

Na ogół zaleca się dawki zidowudiny 600 mg /24h,( 300 mg 2xdz.,200 mg 3x dz.lub 100 mg 6 x dz.co 4h dawki większe nie są na ogół skuteczniejsze .wywołują natomiast więcej działań toksycznych.

Pierwszy wprowadzony lek do leczenia zakażenia wirusem HIV nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Większe nadzieje budzi leczenie skojarzone niż monoterapia zidiwudyną.

Działania niepożądane:

Główne objawy toksyczne zidowudiny to & niedokrwistość i & granulocytopenia, t$ miopatia oraz

& uszkodzenie komórek wątrobowych.

Ponadto występują & trombocytopenia,

& nasilona agregacja płytek krwi,

& pantocytoza.

ci> początku leczenia pojawiają się bóle głowy, nudności, wymioty, uczucie zmęczenia, bezsenność. Dawkowanie : na ogół podaje się doustnie 200 mg co 4 h przez 4 tygodnie, poczym dawkę można zmniejszyć o połowę.

Dożylnie 1-2 mg/kg mc. we wlewie 60 min. kilkakrotnie w ciągu doby.

Długość leczenia i korzyści z jej stosowania a także czas rozpoczęcia podawania zależą od indywidualnego stanu pacjenta i jego immunologicznej odpowiedzi.

Preparaty :

Azovir - kaps.0,1 g

Retrovir - kaps.0,1 0,25    , fiolki 0,2/20 ml

Preparat łączony : COMBIVIR Zydovudyna 300 mg + Lamivudyna 150 mg 1 tabl 2 xdz.

Zalcytabina (Diedoxycytydine, ddC,Hivid )

Jest syntetycznym analogiem cvtozvnv ,w komórce jest przekształcana do trifosforanu deoksycytydyny, który jest substratem dla odwrotnej transkryptazy HIV i hamuje kompetycyjnie syntezę jego DNAtf^ zalecana w monoterapii zaawansowanej postaci AIDS

u pacjentów , którzy nie tolerują zydowudyny lub pogarsza się ich stan po zydowudynie. Zalecana dawka 0,75 mg p.o. co 8 godz.

Jest zalecana w kombinacji z zydowudyną u pacjentów z zaawansowaną infekcją HIV i limfocytami CD4 < 300/mm3.

Działania uboczne Zalcytabiny:

zapalenie jamy ustnej, głównie neuropatia obwodowa typu parestezji i ból.

Jest to dawkozależna toksyczność, odwracalna po przerwaniu stosowania leku.

Stawudyna (d4T, Zerit)

Działa na HIV także w przypadku oporności na zydowudynę.

Jest analogiem tymidyny, w komórce powstaje aktywny związek - trifosforan stawudyny działający podobnie jak aktywne formy innych inhibitorów odwrotnej transkryptazy.Lek ma, zdaniem niektórych autorów, wywoływać bardziej stabilne zwiększenie liczby limfocytów CD4 niż zydowudyną.

Jest zalecana u chorych z zaawansowaną infekcją HIV przy CD4 <400/mm3.

Zalecana dawka 40 mg 2x dz. u pacjentów powyżej 60 kg oraz 30 mg 2x dz. u pacjentów poniżej 60 kg .

4