IMG
95

w pobliżu luku jest niestabilny i szybko utlenia się do dwutlenku azotu. Jeżeli jednocześnie występuje z nim ozon, tlenek azotu w pierwszej kolejności reaguje z jego cząsteczkami. W wyniku tej reakcji powstaje dwutlenek azotu i tlen dwuatomowy. Zjawisko to wykorzystywane jest przy redukcji toksycznego ozonu. Dwutlenek azotu (N0₂) jest gazem o barwie brązowej. Powstaje z połączenia tlenku azotu i tlenu z powietrza według reakcji: 2NO + O, —> 2N0₂. Największy poziom N0₂ towarzyszy spawaniu elektrodą otuloną, znacznie niższy występuje w wypadku metody GMAW, a najniższy - GTAW. Niska koncentracja tlenku azotu wpływa drażniąco na oczy. Oddziaływanie dużych koncentracji tlenków azotu może natomiast prowadzić do zwłóknienia płuc, bronchitu i odmy płuc.

Tlenek węgla (CO) jest to bezbarwny i bezzapachowy gaz powstający głównie w wyniku dysocjacji dwutlenku węgla pochodzącego z gazu osłonowego (2C0₂ —> 2CO + 0₂). Jego wysokie stężenie może wystąpić w słabo wentylowanych pomieszczeniach. Tlenek węgla utrudnia transport tlenu we krwi, prowadzi do bólu głowy, utraty koncentracji i utraty przytomności. Podczas spawania metodą GMAW w osłonie gazów aktywnych bardzo istotnym elementem jest dobór gazu osłonowego. Im więcej zawiera on C0₂, tym większa jest emisja tlenku węgla. Na powstawanie CO niewielki wpływ ma rodzaj materiału rodzimego. Powłoki ochronne i zanieczyszczenia znajdujące się na spawanych materiałach mogą również mieć znaczny udział w emisji toksycznych gazów i dymów. Jeśli substancje emitowane przez powłokę ochronną są szkodliwe, należy przed spawaniem powlokę tę usunąć lub zastosować odpowiednio wydajny odciąg dymów spawalniczych.