IMG04

a)

0,20

Ol

+

(f)

- 0,12

«g 0,16

03    ’

0,08

0,04

0

1,4    1,6

^Cr^Ni

1,0 1,2

1,8

2,0

b)

0,07

w 0,06

03

E

0,05

“ 0,04 a.

to 0,03 0,02 0,01 0

1,2    1,3 1,4    1,5 1,6    1,7    1,8    1,9 2,0

RcJRw

Rys. 7.18. Podatność na pękanie krystalizacyjne spoin stali austenitycznych: a) spoiny wykonane

lukiem, b) spoiny wykonane laserem [ 16]

Dodatnią rolę ferrytu można wyjaśnić w następujący sposób. Składniki stopowe i zanieczyszczenia zwiększające skłonność stali do pękania są na ogół znacznie lepiej rozpuszczalne w ferrycie niż w austenicie. Gdy skład metalu spoiny jest taki, że w przestrzeniach międzydendrytycznych znajdują się stosunkowo duże ilości ferrytu, wówczas zgromadzone tu wskutek segregacji zanieczyszczenia oraz składniki sprzyjające pękaniu rozpuszczają się w nim i dzięki ich rozcieńczeniu unika się powstawania błonki o niskiej temperaturze topnienia, obniżającej znacznie ciągliwość materiału. Zalety struktury austenityczno-ferrytycznej z punktu widzenia pękania mogą wynikać również ze zjawisk czysto fizycznych. W wysokiej