IMG38

b)	• -«^>***
	pęknięcie		^ ^r -'P’
		; .> r K*^; " * 1	f
r	' -V • **		V )
.*	\	r	> 4
	AI2Cu * » ii "4 : >,	\ ' - » J ** ^r ‘	' jr i % ^1 *

Rys. 7.60. Pęknięcie krystalizacyjne w spoinie (a) i segregacyjne (b) w strefie częściowego stopienia

(SCS) w stopie PA6

Proces pękania w czasie krzepnięcia przebiega w tzw. zakresie kruchości wysokotemperaturowej (ZKW). Zakres kruchości wysokotemperaturowej ograniczony jest od góry temperaturą wytrzymałości zerowej (nil strength temperaturę, NST), to znaczy najniższą temperaturą, w której materiał ulega zerwaniu przy zerowym poziomie naprężeń, a od dołu temperaturą powrotu ciągliwości (ductility recovery temperaturę, DRT). Położenie tych temperatur dla stopów o małej i dużej skłonności do pęknięć gorących pokazano na rysunku 7.6la i b. Zaznaczono na nich również temperaturę ciągliwości zerowej (ni!ductility temperaturę. NDT), czyli temperaturę, w której podczas nagrzewania materiał pęka z przewężeniem równym zero. W praktyce za miarę skłonności do pękania przyjmuje się szerokość zakresu między temperaturą utraty a temperaturą powrotu ciągliwości.

Rys. 7.61. Schemat zmian plastyczności stopu podczas nagrzewania i chłodzenia oraz lokalizacja: temperatury ciągliwości zerowej (NDT), temperatury wytrzymałości zerowej (NST) i temperatury powrotu ciągliwości (DRT) przy chłodzeniu: a) stop o małej skłonności do pękania, b) stop skłonny

do pękania na gorąco

348