- metodę analizy termicznej, polegającą na różniczkowaniu krzywej T= J{t) i rejestrowaniu krzywej dT/dt = g(T). Metoda analizy termicznej może być realizowana na próbkach poddanych symulowanym cyklom cieplnym lub na próbkach, na których wykonuje się rzeczywiste napoiny próbne (tzw. metoda „in situ”).
Metoda dylatometryczna [1181. Podczas badań dylatometrycznych krzywe przemian austenitu podczas chłodzenia ciągłego dla warunków spawalniczych są opracowywane przy wykorzystaniu próbek małych wymiarów (rys. 8.16) wykonanych z badanej stali, poddanych cyklom cieplnym imitującym cykle spawalnicze. Nagrzewanie próbek odbywa się indukcyjnie lub lampami projekcyjnymi zogniskowanymi na powierzchni próbki. Z tego też względu krzywe CTPc-S, mimo że zostały opracowane doświadczalnie, są krzywymi uzyskanymi w sposób symulowany, są więc krzywymi teoretycznymi. Krzywe zmian temperatury w czasie chłodzenia mogą być również wykorzystane do analizy termicznej (omówionej w dalszej części rozdziału).
1 |
W § / / / /// 1 % - I |
lO | ||
$h,5 | ||||
Q,75 | ||||
4 ■ ■ |
<ł>5.0 |
Rys. 8.16. Kształt i wymiary próbek do badań dylatometrycznych i analizy termicznej
Symulację spawalniczych cykli cieplnych często prowadzi się również na próbkach o przekroju poprzecznym nieprzekraczającym 11x11 mm i o długości pozwalającej zamocować je w uchwytach. Takie wymiary próbek oprócz zarejestrowania przemian fazowych pozwalają na zbadanie właściwości (udamości) po zadanym cyklu cieplnym. Próbki nagrzewa
404