IMG32

170

170

Rys.6.16. Mocowanie przedmiotu w kiach

W celu zamocowania wałka w kłach należy uprzednio na jego powierzchniach czołowych wykonać nawiercenia zwane na/dełkami. Można je wykonać na tokarce lub wiertarce za pomocą nawie noków do nakielków.

Nakiełki, rys.6.17, mogą być zwykłe, chronione lub łukowe. Nakiełki chronione są stosowane w celu zabezpieczenia powierzchni stożka przed uszkodzeniem, np. przez uderzenie, natomiast nakiełki łukowe stosuje się, gdy nie ma pewności czy są one wykonane w jednej osi.

Rys.6.17. Rodzaje nakiełków [6]

W celu uniknięcia uginania się długich, smukłych wałków w czasie toczenia można je podeprzeć podtrzymką stałą lub ruchomą.

Podtrzymkę stałą, rys.6.18, mocuje się śrubą 1 na prowadnicach 2 łoża tokarki.

Posiada ona trzy rolki lub kamienie, zwykle brązowe 3, o które opiera się obrabiany wałek. Mogą one być przesuwane promieniowo przez pokręcanie śrub 4 i ustalone odpowiednio do średnicy wałka.

Rys. 6.18. Podtrzymka stała

Podtrzymka ruchoma, rys.6.19, jest mocowana na saniach dolnych 1 suportu tokarki przy użyciu śrub 2. Posiada ona najczęściej dwa kamienie 3 podpierające wałek na powierzchni obrobionej, bezpośrednio obok noża tokarskiego. Nastawianie kamieni odbywa się podobnie jak w podtrzymce stałej za pomocą śrub 4.

Rys. 6.19. Podtrzymka ruchoma

Toczenie powierzchni zewnętrznych przedmiotów z otworami, posiadających w szczególności kształt tarczy lub tulei, przeprowadza się często na trzpieniach tokarskich. Sposób ten zapewnia uzyskanie dobrej współosiowości obrabianej powierzchni zewnętrznej z powierzchnią uprzednio dokładnie wykonanego otworu. Stosuje się trzpienie tokarskie stałe i rozprężne.

Trzpień tokarski stały, rys.6.20, jest to wałek lekko zbieżny, zaopatrzony w starannie wykonane nakiełki i spłaszczenie na zabierak.

Rys.6.20. Trzpień tokarski stały