IMG39

184

Wielkości charakterystyczne strugarek poprzecznych są następujące:

-    długość strugania • 200 +10000 mm,

-    szerokość strugania • 250 + 900 mm,

-    wysokość strugania -200 + 500 mm.

Na strugarkach poprzecznych przedmioty są z reguły mocowane w imadłach maszynowych. W przypadku zamocowania przedmiotu na stole obrabiarki używa się docisków i klocków oporowych. Zastosowanie uniwersalnych stołów skrętnych umożliwia obróbkę pod dowolnym katem.

Strugarki wuUutne są przeznaczone do obróbki długich powierzchni z prostoliniowym, łamanym lub krzywoliniowym zarysem poprzecznym. Ruch główny wykonuje stół z przedmiotem obrabianym, a ruch pomocniczy jest wykonywany przez narzędzie pod koniec ruchu jałowego.

Ze względu na rozwiązania konstrukcyjne strugarki wzdłużne dzieli się na:

*    dwustojakowe,

•    jednostojakowe.

Strugarki dwustojakowe, rys. 6.36, mają dwa stojaki połączone górną belką, co powoduje zwiększenie sztywności obrabiarki. Ogranicza to jednak szerokość strugania.

Wzdłuż prowadnic I łoża strugarki przesuwa się ruchem prostoliniowo - zwrotnym stół 2 z zamocowanym na nim przedmiotem. Ruch roboczy i jałowy stołu przenoszony jest od silnika elektrycznego 3 poprzez nawrotne sprzęgło elektromagnetyczne i przekładnie zębate w skrzynce 4 oraz koło zębate współpracujące z zębatką 5 przytwierdzoną do stołu. Nastawianie prędkości ruchu roboczego dokonywane jest przez odpowiednie przełączanie przekładni zębatych w skrzynce 4. Do ograniczenia długości suwu stołu oraz zmian kierunku ruchu służą

przesuwane, mocowane do siołu zderzaki 6, sterujące poprzez dźwignię 7 elektromagnetycznym sprzęgłem nawrotnym. Obok łoża znajdują się dwa stojaki 8 związane na górze belką 9.

Po pionowych prowadnicach stojaków może się przesuwać pozioma belka 10 wraz z dwoma suportami. Belka ta może być podnoszona lub opuszczana ręcznie przez obracanie pokrętła II. Suporty mogą być przesuwane wzdłuż belki. Do przesuwu mechanicznego wykorzystuje się mimośród 12 oraz zębatkę 13.

Na strugarkach wzdłużnych przedmioty są mocowane bezpośrednio na stole za pomocą docisków i klocków oporowych.

W celu rozszerzenia możliwości obróbkowych stosuje się wyposażenie specjalne. Strugarki mogą być dodatkowo wyposażone w suporty do kopiowania umożliwiające obróbkę wg wzornika powierzchni o kształtowym zarysie poprzecznym. Ciężkie strugarki wzdłużne bywają wyposażone we wrzecienniki frezarskie i szlifierskie, co znacznie rozszerza zakres możliwości obróbkowych.

W celu podniesienia wydajności można stosować strugarki z dwoma stolami. W czasie, gdy obróbka odbywa się na jednym stole, na drugim można ustawić i zamocować następny przedmiot. Do obróbki długich przedmiotów oba stoły można złączyć razem.

W strugarkach jednostojakowych znajduje się jeden sztywny stojak z belką suportową, a z drugiej strony loża istnieje wolna przestrzeń umożliwiająca obróbkę przedmiotów o wymiarach większych od szerokości stołu.

Dłutownice są przeznaczone do obróbki powierzchni płaskich lub kształtowych w miejscach trudno dostępnych. Ruch główny wykonuje narzędzie, a ruchy pomocnicze przedmiot obrabiany. Dłutownice są wyposażone w stoły krzyżowo-obrotowe, najczęściej z urządzeniem podziałowym. Suwak roboczy ma z reguły możliwość skrętu, co umożliwia obróbkę powierzchni skośnych w stosunku do płaszczyzny stołu.

Schemat dłutownicy bezwspomikowej przedstawiono na rys. 6.37.