k22

Linia izoelektryczna

Linia izoelektryczna jest poziomą, podstawową linią zapisu elektrokardiografu, zarejestrowaną w czasie, gdy serce nie wykazuje aktywności elektrycznej. Służy jako układ odniesienia dla amplitud załamków i położenia odcinków. Najprostszym sposobem wyznaczenia linii podstawowej jest poprowadzenie linii prostej przez odcinek PQ lub odcinek TP.

Załamek P

Załamek P to pierwszy załamek podczas cyklu pracy serca. Delikatnie zaokrąglony, skierowany przeważnie ku górze, odzwierciedla depolaryzację oraz skurcz przedsionków. Jego część wstępująca odpowiada pobudzeniu prawego, a część zstępująca - lewego przedsionka. Czas trwania prawidłowego załamka P wynosi od 0,04 do 0,11 s, a amplituda - do 2,5 mm (0,25 mV) w odprowadzeniach kończynowych i do 3 mm (0,3 mV) w odprowadzeniach przedsercowych. Prawidłowy załamek P jest dodatni w odprowadzeniach I, II, aVF i V₂-V₆, najczęściej dodatni w

odprowadzeniu III, ujemny w aVR, przeważnie płaski w aVL, a w odprowadzeniu Vj - dodatni,

dwufazowy lub ujemny. Na podstawie załamków P wnioskujemy, czy rytm prowadzący był wygenerowany prawidłowo, czyli w węźle zatokowym. Cechą rytmu zatokowego jest obecność dodatnich załamków P w odprowadzeniach I i II oraz ujemnych w odprowadzeniu aVR.

Odcinek PQ

Odcinek PQ jest częścią krzywej EKG pomiędzy końcem załamka P a początkiem pierwszego wychylenia zespołu QRS. Odpowiada on okresowi repolaryzacji przedsionków. W prawidłowym elektrokardiogramie przebiega w osi izoelektrycznej, a czas jego trwania wynosi od 0,04 s do 0,10 s.

Odstęp PQ

Odstęp PQ to odległość między początkiem załamka P a początkiem zespołu QRS. Stanowi on odzwierciedlenie czasu szerzenia się depolaryzacji z przedsionków do komór, na który składają się czas przewodzenia bodźca przez prawy przedsionek, węzeł przedsionkowo-komorowy, pęczek Hisa i jego odnogi, włókna Purkiniego, aż do komórek roboczych mięśnia sercowego. Prawidłowy czas trwania odstępu PQ mieści się w granicach od 0,12 s do 0,20 s. Przy określaniu górnej granicy czasu trwania odstępu PQ należy uwzględnić, iż zależy ona od wieku i częstotliwości rytmu pracy serca. W piśmiennictwie anglosaskim stosowane jest określenie odcinek/odstęp PR.

Zespół QRS

Mianem zespołu QRS określa się 3 kolejne wychylenia następujące po załamku P. W jego skład wchodzą załamki: ujemny - Q, dodatni - R i drugi ujemny - S. Po załamku R może pojawić się drugi załamek dodatni, oznaczany literą R', oraz kolejny załamek ujemny, oznaczany literą S'. Zespół QRS stanowi elektrokardiograficzny wykładnik depolaryzacji mięśnia komór. Norma czasu trwania całego zespołu QRS mieści się w granicach od 0,06 s do 0,10 s. Amplituda zespołu w odprowadzeniach kończynowych jest nie mniejsza niż 5 mm i nie większa niż 24 mm, a w odprowadzeniach przedsercowych - odpowiednio 8 mm i 24 mm. Zespoły QRS są zwykle dodatnie w odprowadzeniach I, II, aVL, V₄-V₆, a ujemne w odprowadzeniach V_]-V₃. Przy opisie, w celu

zaznaczenia wartości amplitudy załamków, stosuje się duże litery (Q, R, S) - gdy amplituda załamka przekracza 5 mm, lub małe litery (q, r, s) - gdy amplituda załamka nie przekracza wartości 5 mm.