KOBBIETA CIERPIĄCA NA KRWOTOK

-    Przepuście mnie! Przepuście, proszę! -rozległo się wołanie wśród tłumów otaczających Pana Jezusa.

-    To Jair, przełożony synagogi. Zróbmy mu miejsce!

Gdy ludzie rozstąpili się, robiąc przejście, do nóg Zbawiciela upadł mężczyzna, błagając:

-    Panie, moje jedyne dziecko, moja córeczka, jest ciężko chora. Lekarze już nie potrafią jej pomóc. Broszę, przyjdź do mojego domu i uzdrów ją!

Gdy Pan Jezus był w drodze do domu Jaira, podeszła do Niego kobieta, która chorowała już od dwunastu lat.

„Tak wielu ludzi otacza Nauczyciela - myślała. -On wcale nie spostrzeże, że dotknę Jego szaty” _v

-    To dotknięcie na pewno przywróci mi zdrowie. Wierzę w to - szeptała cichutko kobieta, dodając sobie odwagi.

Gdy Pan Jezus był blisko, kobieta wyciągnęła rękę i dotknęła Jego płaszcza. Natychmiast poczuła, że jej ciało zostało uzdrowione.

Pełna radości i zdumienia ukryła się z powrotem w tłumie. Ale... co to?!

Pan Jezus zatrzymał się i rozejrzał uważnie wokoło.

-    Kto Mnie dotknął?

-Ależ, Panie, zobacz, ze wszystkich stron

otaczają Cię ludzie. Tłoczą się i cisną, a Ty się pytasz, kto Ciebie dotknął? - zdziwili się Apostołowie.

Ale wtedy ż tłumu wyszła kobieta i upadła do nóg Pana Jezusa, wyznając:

-    To ja, Panie. Byłam chora od dwunastu lat i tak wiele już wycierpiałam. Dotknęłam Twojej szaty, bo wierzyłam, że Ty możesz mnie uzdrowić. I tak właśnie się stało!

Pan Jezus odpowiedział z wielką miłością:

-    Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju.

-    Dziękuję, Panie! - szepnęła kobieta, a jej serce biło mocno ze szczęścia.

A co stało się z Jairem i jego chorym dzieckiem?...

«=£>