KONSTRUKCJE STALOWE STR054

54

szczegółowe dotyczące sprawdzania nośności elementów klasy 4. zamieszczono w rozdz. 6. części 1-1 normy [51]. Zagadnienia te są dokładniej omówione w rozdz. 5. skryptu.

4.4. Imperfekcje globalne i lokalne

Przy obliczaniu nośności i stateczności konstrukcji stalowych szczególnego znaczenia nabiera konieczność uwzględniania warunków wykonania, transportu i montażu elementów konstrukcyjnych. W szczególności należy uwzględnić:

•    odchyłki geometryczne elementów wynikające z tolerancji wykonawczych określonych w normach wyrobów i wykonania, takie jak: brak prostopadłości, brak prostoliniowości, brak płaskości, brak przylegania, skręcenia przekroju, odchyłki geometryczne przekrojów itp.,

•    wytwórcze i montażowe odchyłki konstrukcji, m.in. niewielkie mimośrody montażowe występujące w węzłach konstrukcji nieobciążonej, przesunięcia osi słupów,

•    naprężenia własne, spawalnicze i(lub) walcownicze,

•    zmienność granicy plastyczności.

Odstępstwa od stanu idealnego konstrukcji, zwane imperfekcjami, dzielą się na trzy grupy:

•    imperfekcje materiałowe,

•    imperfekcje geometryczne,

•    imperfekcje technologiczne.

Imperfekcje materiałowe, związane ze zmiennością cech materiałowych, szczególnie granicy plastyczności, uwzględniane są w częściowych, materiałowych współczynnikach bezpieczeństwa y_M.

Imperfekcje geometryczne dzielą się na:

•    imperfekcje globalne układów ramowych i stężeń,

•    imperfekcje lokalne poszczególnych, pojedynczych elementów.

Wszystkie imperfekcje globalne norma [51] zaleca uwzględniać w analizie konstrukcji w postaci zastępczych, wstępnych imperfekcji przechyłowych (rys. 4.20).

Procedura 4.2. Obliczanie imperfekcji globalnych ram (na podstawie normy [51])

Formuła

Objaśnienia

<t> = <ł>0^ah^am

(4.6)

Rys. 4.20. Zastępcze imperfekcje przechyłowe

<j)₀ - wartość podstawowa imperfekcji: 1

<l>o ~

200

Oh - współczynnik redukcyjny ze względu na wysokość:

2 2

^{ah =} Vh’ ^1CCZ 3'^ah"^1,0

h - wysokość konstrukcji w metrach

a_m - współczynnik redukcyjny ze względu na licz

bę słupów: a_m = 0,5

1 +

1

\

m)

m - liczba słupów w rzędzie, przy czym uwzględnia się tylko te słupy, które przenoszą obciążenie Nnd nie mniejsze niż 50% przeciętnego obciążenia słupa w rozpatrywanej płaszczyźnie