378
Dla wielu prostych konstrukcji, na które działa jednorodne widmo obciążenia, iloczyn X]X2Xi...Xn może być zastąpiony współczynnikiem równoważności X,, który pozwala „przenieść” zakres naprężenia o określonej liczbie cykli zmienności N na równoważny mu zakres naprężeń AaE2, o liczbie cykli zmienności 2 • 106. Współczynnik taki dla widma jednorodnego i zakresu zmienności naprężeń normalnych wyznacza się z zależności:
N
\
m
2-10
gdzie m jest odpowiednim współczynnikiem nachylenia krzywej zmęczeniowej, a yFf we wzorach
(11.16)^(11.19) jest współczynnikiem częściowym równoważnego zakresu zmienności naprężeń o stałej amplitudzie, którego wartość zależy od rodzaju rozpatrywanej konstrukcji i warunków jej eksploatacji. W wielu przypadkach najbardziej typowych konstrukcji (kominy, wieże lub maszty podlegające zmęczeniu) jego wartość może być przyjmowana jako yFf =1,0.
Jeśli widmo naprężeń nie jest jednorodne i jedna z metod zliczania cykli charakteryzuje go w postaci zbioru kilku widm jednorodnych {nEj, Aa,} (por. pkt 10A), to ocena zmęczenia polega na
wyznaczeniu sumarycznego wskaźnika uszkodzenia Dd na podstawie reguły Palmgrena-Minera sumowania uszkodzeń zmęczeniowych:
gdzie: nEj - liczba cykli związana z zakresem zmienności yFf Aa, w i-tym paśmie
czeniowego,
- trwałość uzyskana na podstawie krzywej obliczeniowej -CT(:--NR,
YMf
zmienności yFf Aa;, co pokazano schematycznie na rys. 10.5.
widma obli-
dla zakresu
Rys. 10.5. Wyznaczanie trwałości zmęczeniowej każdego pasma widma
Warunkiem sprawdzenia nośności zmęczeniowej w takim wypadku jest spełnienie warunku:
Dd<n,o
Naprężeniami miarodajnymi do wyznaczania zmienności naprężeń w materiale rodzimym są naprężenia normalne a i styczne t. W niektórych wypadkach wyszczególnionych w tabl. 8.1-^-8.10