Kotwica0139

274 8. Wiązanj kratowe (kratownice)

Maksymalny wymiar przekroju pojedynczego elementu nie powinien przekraczać 220 mm, a szerokość desek — z uwagi na zsychanie się i paczenie — nie powinna być większa niż 200 mm. Minimalna grubość desek stosowanych na krzyżulce powinna być nie mniejsza niż: 20 mm w kratownicach o rozpiętości l_d < 16,0 m, 24 mm w kratownicach o rozpiętości l_d ^ 20,0 m oraz 30 mm w kratownicach o rozpiętości l_d = 20,04-24,0 m.

Elementy wewnętrzne (słupki, krzyżulce) wykonuje się o przekroju pojedynczym lub złożonym i rozmieszcza symetrycznie względem płaszczyzny kratownic)'.

8.5. Projektowanie węzłów wiązarów kratowych

Węzły wiązarów kratowych należy tak projektować, aby osie wszystkich prętów' przecinały się w jednym punkcie, będącym teoretycznie węzłem kratownicy. Spełnienie tego wymogu zależy od rodzaju i przekroju stosowanych prętów'. W wielu przypadkach wykonanie węzła, w którym osie prętów' przecinają się w jednym punkcie, jest trudne lub niemożliwe. W wdązarach kratowych konstruowanych przy użyciu łączników mechanicznych (pierścieni, w'kładek różnego rodzaju) zaleca się osiowe łączenie elementów w węźle. W takim przypadku łączniki umieszcza się w teoretycznym punkcie przecięcia się osi sił działających w^r poszczególnych prętach.

Węzeł podporowy może być wykonany:

—    z elementów drewnianych pojedynczych,

—    z kilku elementów drew'nianych (dwie lub trzy gałęzie),

—    z drewna (pas górny — ściskany) i stali (pas dolny — rozciągany).

Jeżeli oba zbiegające się w węźle podporowym pasy są wykonane z pojedynczych elementów, można je łączyć na wręby czołowe pojedyncze lub podwójne (rys. 8.22).

Przy większych siłach, gdy połączenie na wrąb pojedynczy nie wystarcza, można dodatkowa poszerzyć powierzchnię docisku pasów* łączonych na pierścienie lub gwoździe (rys. 8.23).

Węzły podporowe wiązarów kratowych o pasach złożonych z kilku gałęzi konstruuje się najczęściej na wręby policzkowe (rys. 8.24a).

W wiązarach kratowych o pasach dw'ugałęziowych można zastosować przekładkę szerokości równej odstępowi między gałęziami (rys. 8.24b). Elementy pasa górnego opierają się w tym przypadku na elementach pasa dolnego i dodatkowych listwach mocowanych do pasa dobrego. Część siły z pasa górnego przeka- ^; żuje się bezpośrednio na czoła listew, część na elementy pasa dolnego za pośrednictwem nakładki.

W wiązarach kratowych o pasach złożonych z dwóch i trzech elementów | w węźle podporowym można stosować ściankę z ukośnych desek i nakładki I (rys. 8.25).    M

Rysunek 8.22. Węzły podporowe na wrąb czołowy wg [43]: a) podwójny, b) podwójny ze wstawką, c) podwójny z siodełkiem; 1 - pas górny, 2 - pas dolny, 3 - podkładka („siodełko"), 4 - śruba; b, h,h\ - wymiary przekroju elementów

W wiązarach drewniano-slalowych węzeł podporowy wykonuje się przy użyciu okuć stalowych. W węzłach tego typu siła pozioma z pasa dolnego przenosi się przez docisk okucia do czoła pasa górnego (por. rys. 8.35 i 8.36).