Krew0004

witaminę C i niektóre aminokwasy. Erytrocyty pod koniec swojego życia ulęgają rozpadowi w śledzionie.

Białe krwinki zwane leukocytami są większe niż erytrocyty, jednak jest ich w organizmie znacznie mniej ok. 5-8 tys/mm³. W czasie choroby ich liczba wzrasta -leukocytoza. Ich zmniejszona ilość to leukopenia.

Krwinki białe dzielimy na:

1.    Granulocyty:

•    Obojętnochłonne - neutrofile

•    Kwasochłonne - eozynofile

•    Zasadochłonne - bazofile

2.    Agranulocyty:

•    Monocyty

•    Limfocyty

Neutrofile to 60-75% ogólnej liczby krwinek białych. Występujące w nich ziarnistości barwią się barwnikami obojętnymi. Ich jądro jest podzielone na 2-5 segmentów połączonych cienkimi mostkami.    Neutrofile wykazują zdolność ruchu

pełzakowatego i fagocytozy. Mogą one przechodzić do tkanek, gdzie gromadzą się w miejscach zapalnych fagocytując bakterie i powodując powstanie ropy. W ostrych chorobach zakaźnych, w pierwszym okresie każdego zapalenia i przy szybko rozwijających się nowotworach ich liczba wzrasta. Żyją one 2-4 dni, po czym sąfagocytowane przez komórki układu siateczkowo-śródblonkowego. Eozynofile to 2-4% leukocytów. Ich cytoplazma barwi się kwasochłonnie, a jądro zawiera 2-3 płaty. W mniejszym stopniu niż neutrofile mogą one wykonywać pełzakowaty ruch i fagocytować. Ich rola to zwalczanie pasożytów jelitowych i regulowanie reakcji alergicznych, stad przy robaczycach lub w chorobach alergicznych ich liczba rośnie. Niektóre choroby zakaźne np. dur brzuszny czy odra powodują spadek liczby eozynofili. Żyją one u człowieka 24 h ( u innych ssaków dłużej do kilku dni).

Bazofile występują w niewielkiej ilości {0,3-0,9%). Są to najmniejsze granulocyty, a ich jądro jest podzielone na 2-3 płaty, przy czym sedymentacja jest miej wyraźna niż u innych granulocytów. Praktycznie nie posiadają one możliwości ruchów i