176
176
1 Narysować wykresy zależności zdjętych w czasie ćwiczenia, omówić ich przebieg podać wnioski.
2. Wyznaczyć z charakterystyk parametry obwodu głównego tyrystora.
3. Wyznaczyć z charakterystyk bramkowych parametry obwodu bramki.
Ćwiczenie 9
POMIARY CZASÓW PRZEŁĄCZEŃ DIOD I TRANZYSTORÓW
1. F E. Gentry, F.W. Gutzwiller, N. Holonyak, E.E. Von Zastrow: Tyrystory, półprzewodnikowe prostowniki sterowane. WNT, Warszawa 1969.
2. A. Banaszkiewicz: Tyrystory. WNT, Warszawa 1966.
3. St. Malzacher, A. Błaszkowski: Elektronika. Cz. 1. Elementy układów elektronicznych. Skrypt nr 951 Pol. Śl. Gliwice 1981, s. 121-126.
4 W. Marciniak: Przyrządy półprzewodnikowe i układy scalone. WNT, Warszawa 1984 s. 495-504.
5. J. Luciński: Układy tyrystorowe. WNT, Warszawa 1972.
6. K. Badźmirowski, J. Kołodziejski, L. Spiralski, L. Stolarski: Miernictwo elementów półprzewodnikowych i układów scalonych. WKŁ, Warszawa 1984, s. 206-234.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze zjawiskami zachodzącymi przy przełączaniu diod i tranzystorów bipolarnych oraz metodami pomiarowymi stosowanymi do wyznaczania czasów przełączeń.
9.2.1. Przełączanie diody półprzewodnikowej
Diody w układach impulsowych spełniają często funkcję kluczy przepuszczających impulsy tylko w jednym kierunku. Dioda impulsowa przeznaczona do takich zastosowań powinna spełniać przede wszystkim następujące wymagania:
- wykazywać bardzo małą rezystancję w kierunku przewodzenia,
~ wykazywać dużą rezystancję w kierunku zaporowym, bezzwłocznie reagować na impulsy, czyli nie powodować zniekształceń i opóźnień (działać z jak najmniejszą bezwładnością).
Dioda przełączana ze stanu odcięcia do stanu przewodzenia wymaga pewnego cza-Su do osiągnięcia stanu ustalonego. Czas ten (tir) nie ma jednak istotnego znaczenia, 9dyż jest znacznie krótszy od czasów przełączania diody w kierunku przeciwnym, ze stanu przewodzenia do stanu odcięcia.
W diodzie spolaryzowanej w kierunku przewodzenia koncentracje nośników Mniejszościowych w obszarze złącza są duże - nośniki przechodzą z przeciwnych stfon złącza, gdzie są nośnikami większościowymi (patrz rys. 9.1 a).