W ekonomii i statystyce rozróżnia się często ryzyko i niepewność. Przez ry zyko ro* zumie się wówczas sytuację, w której można określić ilościowo wynik podjętych decyzji, a więc znane jest prawdopodobieństwo wystąpienia danych zdarzeń, wartość oczekiwana i w ariancja zmiennej losowej. Niepewność z kolei charakteryzuje się tym, że rozkład prawdopodobieństwa jest nieznany. Zgodnie z tą koncepcją w działalności bankowej miałoby się do czynienia głównie z. sytuacją niepewności, a nic ryzyka2. 4
W działalności ekonomicznej, w tym bankowej, nie można uniknąć ryzyka, gdy/ w momencie podejmowania decyzji nie dysponuje się zwykle pełną informacją i nie zawsze można trafnie przewidzieć dalszy rozwój wydarzeń. Nie sposób te/ wykluczyć świadomych i nieświadomych zafalszowań w danych i informacjach oraz ich interpretacjach, w związku z czym podejmowane decyzje mogą nie być optymalne.
Rozmiary ryzyka występującego W' działalności bankowej są uzależnione od wic lu wzajemnie oddziałujących czynników', z których duża część ma charakter zewnętrzny, niezależny od działań banku. Należą do nich m.in.: czynniki makroekonomiczne (np. polityka gospodarcza państwa, zadłużenie budżetu, stopa inflacji, polityka banku centralnego), czynniki społeczne (np. zachowania klientów banku,1 skłonność do oszczędzania), czynniki polityczne (np. wojna), czynniki demograficzne (np. struktura ludności, stopa bezrobocia), czynniki techniczne (np. postęp w dziedzinie telekomunikacji i informatyki).
Od połowy lat 70., a zwłaszcza w latach 80. i 90.. nastąpiły istotne zmiany w otoczeniu banków'. Do najważniejszych należą:
■ liberalizacja i dc regulacja, czyli celowe znoszenie przez władze ograniczeń admi nistracyjnych w funkcjonowaniu rynków finansowych, co rozszerzyło możliwości działania banków i innych podmiotów finansowych, także z zagranicy;
■ internacjonalizacja i globalizacja rynków finansowych, powodująca większą zależność systemów finansowych poszczególnych krajów i niebezpieczeństwo przenoszenia kryzysów z jednego kraju do drugiego (tzw. efekt zarażania);
■ rosnące deficyty budżetów krajów rozwiniętych i konieczność ich pokry w ania na rynku finansowym;
■ wzrastające zadłużenie krajów rozwijających się;
•’ F.H. Knight. Risk. Uncertainity unit Prttfll, Chicago Univcrsily Press, Chicago IM7I
■ sckuntwmja c/yh /.»U |.....,j nu > i. .1 .....I |> ,.....mi wartościowymi. przede
» wszystkim sckuiyty/nc|ii Ih > ud/udu bankńu
I sowy ni. głównie wzrastające /nnc/cnh* mMyiuc|nnalnych klientów banków, a lakże pozyskujących środki wielu klientów instytucjonalnych zrezygnowało / finansowania kredytem bankowym na rzecz rynku kapitałowego (tzw. dezin-j tcrmediacja);
■ rozwój nowych rodzajów produktów bankowych, w tym pochodnych instru-I mentów finansowych, produktów' strukturyzowanych;
l postęp techniczny, który poprzez rozwój informatyki i telekomunikacji zwiększył (możliwości przetwarzania danych, przyspieszył ich transfer i jednocześnie powodował obniżkę kosztów' jednostkowych transakcji oraz skrócenie czasu życia produktów.
Icncje te przyczyniły się do wzrostu ryzyka i niepewności na między narodowych kach finansowych. Zagrożenie ryzykiem wzrosło przy tym nieproporcjonalnie jdo rozmiarów działalności banków. Globalizacja rozszerzyła krąg uczestników ków finansowych, a liberalizacja i deregulacja na rynkach lokalnych zw iększyły żliwości ich działania, stwarzając nowe szanse i zagrożenia. W efekcie doszło jdo istotnego zaostrzenia konkurencji. Załamanie się w 1973 r. systemu kursów (^jlych z Bretton Woods spowodowało zwiększenie zakresu wahań kursowych. Liberalizacja, w tym zniesienie bezpośrednich ograniczeń wr transferze kapitałów, oraz globalizacja działalności przyczyniły się do wzrostu rozmiarów transakcji w walutach obcych, co doprowadziło do w iększego zagrożenia ryzykiem waluto-j Bym.
Wzrost znaczenia ryzyka stopy procentowej był w istotnym stopniu wynikiem deregulacji. tj. zniesienia urzędowych ograniczeń w kształtowaniu się stóp procentowych. Wiązało się to z przejściem w polityce pieniężnej od koncepcji keynesizmu do netaryzmu. Do zwiększonej skali wahań stóp procentowych przyczyniła się także ieczność finansowania rosnących w latach 80. deficytów budżetowych. Większe wahania kursów walutowych znalazły rów nież odzwierciedlenie w zmienności stóp procentowych.
Rozwój sekurytyzacji bez udziału banku i dezintermediacja doprowadziły do tego, /£ banki straciły potencjalnie najlepszych klientów, gdyż dobre firmy mogły zacząć same bezpośrednio finansować się na rynku. Z pośrednictwa banku nadal korzystały firmy o gorszym bonitccie. z których finansowaniem związane było w iększe ryzyko. W konsekwencji doszło do pogorszenia się portfela kredytowego banków na rynku krajowym, czemu towarzyszyło rosnące ryzyko w obrotach / zagranicą, na skutek wzrostu liczby państw zadłużonych.
Opisane zjawiska przyczyniły się do /intensyfikowania konkurencji na rynku usług finansowych, nic tylko ze strony innych banków, ale także innych pośredników fi-
229