Kolendowicz(7

■ Sposób przybliżony obliczenia belek Vierendef.la polega na przyjęciu przegubów w połowie długości każdego pręta (rys. 12-3la). Fragment ramy wydzielonej przegubami stanowią trzy pręty wspornikowe, których końce są obciążone siłami wewnętrznymi. W pasach górnym i dolnym siły ściskające i rozciągające obliczamy dzieląc moment zginający w danym przekroju, wyznaczony jak dla zwykłej belki, przez wysokość ramy. Siłami prostopadłymi obciążającymi końce wsporników są siły poprzeczne (rys. 12-32). Siła poprzeczna rozdziela się po połowie na wsporniki pasa górnego i dolnego. Siły te działając na ramiona wsporników wywołują momenty zginające. W przegubach prętów pionowych, oprócz siły osiowej, wystąpią siły prostopadłe do tych prętów, których wielkość jest równa różnicy sił osiowych w pasach zbiegających się we wspólnym węźle (wynika to z warunku równowagi rzutów).

■    Wyznaczmy    w    opisany    wyżej    sposób siły    uogólnione    w    prętach    zbiegających się

w    węźle n    ramy    pokazanej    na    rys. 12-31a.    Wykres    momentów    zginających i sił

poprzecznych dla zwykłej belki o tej samej rozpiętości co rama pokazano na rys. 12-31 b i c.

■    Siła osiowa w pręcie górnym (rys. 12-32)

1

G, ----(ściskanie).    (12-34)

h    2

■    Siła osiowa w pręcie dolnym

1 M_n_.+M_n

D_n=    -1---(rozciąganie).    (12-35)

h    2

■ Siły prostopadłe do prętów pasa górnego i dolnego są równe połowie odpowiedniej siły poprzecznej, a więc wynoszą:

287