Lekka1

Le\C£oA

Szybkość- zdolność do wykonywania ruchów w jak najmniejszych odcinkach czasu. Trzy składowe szybkoścl-czas reakcji - od momentu zadziałania bodźca do zapoczątkowania ruchu, prcęmjeszffąnie w przestrzeni,całego fifrfolMfeięflpjąfiSa np: cios czas pojedynczego ruchu - w boksie,pchnięcie ku la.-częstotliwość ruchu - ilość ruchów wykonywana w określonym czasie (dyscypliny cykliczne). Wyróżniamy dwa rodzaje roakcji-reakcja prosta - jeden bodziec jedna reakcja (start w pływaniu, lekkoatletyce itp reakcja złożona - większa liczba bodźców. Następuje tu wybieranie właściwej odpowiedzi na bodziec co wydłuża czas reagowania (gry zespołowe, sporty walki). 3 etapy biegów sprinterskich: 1. Start niski - biegacz musi pokonać w jak najkrótszym czasie bezwładności swojego nieruchomego ciała i nadać mu jak największe przyśpieszenie, aby przejść po przebiegnięciu około 25-30m dystatnu do biegu z maksymalną prędkością. Start niski wykonuje się z bloków startowych. Komendy: "Na miejsca"-zajęcie pozycji klęku podpartego jedno nóż na nodze zakrocznej;“gotów"-unoszenie bioder powyżej linii barków; 'strzał z pi$toletu"-wybicie się z bloków startowych. 2. Bieo na dystansie. 3. Finisz zakończony tzw. Rzutem na taśmę, czyli mocnym pochyleniem tułowia w ostatnim kroku biegowym w celu ataku linii mety. Nauczanie startu niskiego -rozpoczynamy dopiero po pełnym opanowaniu techniki biegu. Może ono przebiegać w dwóch etapach: 1. etap pierwszy - ćwiczenia przygotowawcze, wykonywane bez użycia bloków startowych, ułatwiające opanowanie charakterystycznej koordynacji pracy kończyn górnych i dolnych . wymuszający aktywny "rzut barków w przód w górę. utrzymanie pochylonej pozycji w C2asłe pierwszych kroków wykonywanych z maksymalną szybkością Bieg na czworakach na odcinku okoł 10 m. bieg na czworakach ze stopniowym przejściem do biegu w pochyleniu na odcinku około 20 m, w marszu-w pewnym momencie dynamiczne uniesienie kolana w górę z przjeściem do szybkiego biegu na krótkim dystansie, bieg z maksymalną prędkością na odcinku około 20m z pozycji podporu w leżeniu przodem, bieg z maksymalną prędkością na odcinku około 20m z pozycji klęku podpartego. 2. etap drugi - ćwiczenia z użyciem bloków startowych. Rozwój szybkości w rozwoju osobniczym-jest zróżnicowany Między 7-12 rokiem życia u dzieci przejawiają się duże dyspozycje szybkościowe. Spowodowane jest to rozrostom mięśni i doskonaleniem układu nerwowego, na wyższym poziomie znajdują się równie2 zdolności koordynacyjne. W tym okresie rozwój biologiczny ma decydujący wpływ na poprawę szybkości. Niekorzystnym okresem do kształtowania szybkości jest wiek między 12-14 rokiem życia. Spowodowane jest to szybkim wzrastaniem I dojrzewaniem organizmu. Rozwój mięśni nie jest równomierny dla poszczególnych układów, co ma ujemny wpływ na koordynację ruchowąNajlepszym okresem do trenowania szybkości jest wiek między 14-18 rokiem życia. W tym okresie następuje doskonalenie układu mięśniowego, nerwowego, krążeniowego i oddychania. W wieku 14-18lat następuje rozwój mięsni I dyspozycje szybkościowe podnoszą się.Okres młodzieńczy /18-22 lata/występuje najkrótszy czas pojedyńczego ruchu. W tym wieku uzyskuje się najlepsze wyniki szybkościowe. Do 30 roku życia podtrzymuje się te predyspozycje, ale warunkiem są ćwiczenia fizyczne. BARIERA SZYBKOŚCI-Podczas treningu szybkości może dochodzić do powstawania tzw. "bartery szybkości" czyli stanu w rozwoju szybkości charakteryzującym się ustabilizowaniem na pewnym poziomie nie będącym maksymalnym dla danego zawodnika. Rozróżnia się dwa sposoby usuwania tej bariery, wygasanie bariery szybkości (u początkujących) - polega na czasowym zaprzestaniu treningu z maksymalną intensywnością ok. 3-4 tygodnie. Rozbijanie bariery szybkoścl(zaawansowani) - stwarza się ułatwione warunki do przewyższenia osiągniętego do tej pory poziomu szybkości np. bieg z wiatrem, stosowanie lżejszego sprzętu itp. Należy pamiętać iż zbyt monotonny trening powoduje powstawanie bariery. METODY KSZTAŁTOWANłA SZYBKOŚĆ). Metoda powtórzeniowa- krótkie odcinki biegów, krótkie serie ćwiczeń, pełne serie wypoczynkowe, polega ona na powtarzaniu krótkich odcinków biegu lub krótkich serii ćwiczeń z pełnymi seriami wypoczynkowymi. Odmianą metody powtórzeniowej jest metoda z maksymalną intensywnością ćwiczeń- polega ona na tym. ze wysiłek szybkościowy odbywa się w strefie beztlenowej, czyli występuje krótki czas trwania wysiłku /6-8 s./ i pełne przerwy wypoczynkowe /przerwy w ruchu/. Submaksymalna kontrolowana prędkość- ćwiczenia wykorzystuje się w 80-90% swoich możliwości i zwraca się uwagę na technikę wykonywanego ruchu. Metoda zmienna- np.20 metrów rozpędzania. 20 metrów gazu. 20 metrów odpoczywania. Metoda handlkapowa- polega na zwiększaniu motywacji ćwiczącego. Stosowanie różnych obciążeń- np. bieg z obciążeniem, ćwiczenia specjalistyczne w kształtowaniu szybkości- Ćwiczenia dzielimy na- ćwiczenia ogólnorozwojowe- wszechstronnie wpływające na organizm ćwiczenia ukierunkowane- zbliżone w charakterze ruchu do konkurencji, którą się uprawia ćwiczenia specjalne- środki treningowe, które rozwijają przynajmniej 2 ze zdolności motorycznych. przy jednoczesnym zachowaniu struktury ruchu konkurencji jaką uprawiamy.

Ćwiczenia specjalne w kształtowaniu szybkoścl-dziehmy na ukierunkowane- zbliżone w