Stosując skalę ciągłą, nasze spostrzeżenia notujemy w ten sposób, że większa swoboda działania w określonym obszarze odpowiada symbolowi umieszczonemu bliżej prawego końca skali. Na przykładach pokażemy interpretację naszych spostrzeżeń.
A. _Jfe_.
B. -jjf-.
c^k-.
Na podstawie dokonanej obserwacji nauczyciel może w przedstawionym przypadku stwierdzić, że najlepiej zaprezentował się uczeń B, natomiast najsłabiej uczeń C.
Widzimy więc, że taka konstrukcja arkusza obserwacji nie musi być powiązana ze stopniem szkolnym. Umożliwia to porównanie umiejętności poszczególnych uczniów, bez konieczności stawiania konkretnego stopnia. Mamy takie sytuacje, że uczniowie o różniących się umiejętnościach spełniają kryterium tej samej oceny. Często zdarza się. że nauczyciele stwierdzają na przykład: Zbyszek umie na słabą czwórkę, a natomiast Ewa - na mocną.
Prowadzona obserwacja w całym cyklu kształcenia umożliwia scharakteryzowanie ucznia w różnych obszarach aktywności. I znów na przykładzie przedstawimy sposób zinterpretowania zapisanych spostrzeżeń.
A
B
C
Na podstawie poczynionych spostrzeżeń możemy stwierdzić, że uczeń A rozw ijał się równomierne. Pomimo słabszej oceny umiejętności na początku cyklu kształcenia, wr porównaniu z uczniem B. jego ocena końcowa jest