M Feld TBM036

36

1. Wiadomości ogólne

(ręczne trasowanie, gwintowanie), lecz bez zastosowania jakichkolwiek pomocy warsztatowych specjalnych. Nie ma więc konieczności ich projektowania i wykonania, dlatego można produkcję taką przekazać bezpośrednio na warsztat.

W procesie drugim - dla produkcji seryjnej do każdej operacji zastosowano uchwyt specjalny, jak również głowice wielowrzecionowe do jednoczesnej pracy kilkoma narzędziami. Pracochłonność tego procesu ulega znacznemu zmniejszeniu, ale wydłuża się czas przygotowania produkcji, związany z projektowaniem i wykonaniem wszystkich pomocy warsztatowych specjalnych.

W procesie trzecim - dla produkcji masowej nastąpiła znaczna koncentracja operacji dzięki zastosowaniu do operacji 1 szlifierki do płaszczyzn, a do operacji 2 obrabiarki specjalnej, tzw. zespołowej (rys. 1.16). W obrabiarce tej przedmioty mocuje się w uchwycie 2 na bębnie obrotowo-podziałowym sześciopozycyjnym 3. Otwory główne są obrabiane z obydwóch stron (wiercenie, powiercanie i gwintowanie) przy zastosowaniu jednostek wiertarsko-gwinciarskich 1 i 4 i głowic wielonarzędzio-wych. Otwory małe są wiercone od czoła (widok A) przy użyciu jednostki wiertarskiej 5 z głowicą siedmiowrzecionową i gwintowane za pomocą jednostki gwinciarskiej 6 z głowicą gwinciarską pięciowrzecionową. Dzięki takiemu rozwiązaniu pracochłonność jest minimalna, jednakże należy się liczyć z długim okresem przygotowania produkcji. Dotyczy to zwłaszcza przygotowania obrabiarki zespołowej do operacji 2, która wprawdzie jest budowana z zespołów znormalizowanych, jednakże ma również wiele zespołów specjalnych, wymagających opracowania ich dokumentacji konstrukcyjnej i wykonania.

Z podanego przykładu wynika, że im większa jest produkcja, tym bardziej pracochłonne opracowanie procesu. Wynika to głównie z konieczności projektowania i wykonania pomocy warsztatowych, które w miarę wzrostu produkcji będą bardziej złożone, a czas ich wykonania będzie dłuższy.

Podejmowane obecnie wysiłki organizacyjne zmierzają do jak największego skrócenia czasu przygotowania produkcji. Jest to istotne z punktu widzenia nowoczesności wyrobu. W tym celu dokonuje się typizacji procesów technologicznych (patrz rozdz. 7), stosuje się w jak najszerszym stopniu uchwyty uniwersalne, a w przypadku produkcji jednostkowej i małoseryjnej - uchwyty składane. Osiągnięciem ostatnich lat jest projektowanie współbieżne (concurrent engineering), umożliwiające szybkie reagowanie na potrzeby rynku i szybkie opracowywanie nowych produktów (patrz p. 1.4.1).

Te wszystkie przedsięwzięcia byłyby niemożliwe do wykonania , gdyby nie obrabiarki sterowane numerycznie, które umożliwiają uelastycznienie produkcji, skrócenie czasu wykonania prototypu i uruchomienia produkcji seryjnej. W wielu przypadkach jest ono ułatwione, gdyż istnieje możliwość skorzystania z programów uprzednio opracowanych, przez co można szybciej wznowić produkcję.

Obrabiarki sterowane numerycznie charakteryzują się sztywną budową i dużymi mocami. Dlatego przy zastosowaniu dobrych już dzisiaj narzędzi, jakimi są noże z powlekanymi płytkami z węglików spiekanych mocowanymi mechanicznie, można stosować wysokie parametry skrawania, a więc prowadzić obróbkę bardzo intensywną w porównaniu z obrabiarkami konwencjonalnymi.