4.3. Nakiełkowanie
Poprawnie zaprojektowany osiowy otwór gwintowany z możliwością podparcia wału kłem przedstawiono na rys. 4.40b. Dzięki takiej konstrukcji jest możliwe jednoczesne wykonanie nakiełka i otworu gwintowanego.
RYS. 4.41. Nakiełczarka dwustronna
RYS. 4.42. Rozstawienie nakiełków L jednakowe dla całej serii
Nakiełkowanie można wykonać na różnych obrabiarkach. Najbardziej dostosowane do ich wykonania s \nakielczarki (rys. 4.41), które mogą pracować jako jednostronne lub dwustronne. Wykonanie nakiełków na tych obrabiarkach jest najbardziej poprawne, gdyż zapewnia uzyskanie ich współosiowości oraz ich stały rozstaw (rys. 4.42). Oprócz nakiełczarek budowane są frezarko-nakiełczarki (rys. 4.43), na których oprócz nakiełków można również wykonać obróbkę powierzchni czołowych wału. Na przedstawionej na rysunku frezarko-nakiełczarce cykl pracy jest następujący: przedmiot obrabiany jest samoczynnie centrowany i mocowany, po czym następuje szybki dosuw sań z przedmiotem w kierunku wrzecion frezarskich. Po zbliżeniu przedmiotu do frezów jest włączany ruch posuwowy i rozpoczyna się zabieg frezowania czół. Wraz z zakończeniem zabiegu frezowania wrzeciona frezarskie odsuwają się od czół przedmiotu obrabianego na odległość ok. 1,0 mm, a sanie wykonują ruch powrotny w położenie wrzecion wiertarskich, po czym rozpoczyna się zabieg wykonania nakiełków. Po zakończonym nakiełkowaniu oraz cofnięciu wrzecion wiertarskich, przedmiot zostaje odmocowany i cykl jest zakończony.
Istnieje możliwość odpowiedniego oprzyrządowania frezarko-nakiełczarki przez założenie na jedno z wrzecion wiercących odpowiedniej oprawki, za pomocą której