n (154)

250

Yerosta — S. Yerosta, Vorwort, [w:] S. von Her bers tein, Beschreibung Moskaus (zob.).

Yetulani — Władztwo Polski w Prusiech zakonnych i książęcych 1454—1657. Wybór źródeł, opr. A. Yetulani, Wrocław 1953.

Villadiego — G. Garda de VilIadicgo, Tractatus de legato (1485), wyd. U, [w:] Tractatuum universi iuris..., t. Xffl, Venetiis 1584 [wg:] Hrabar, De Legatis... (zob.).

VL — Yolumina legum. Leges, statuta, comtitutiones, privilegia Regnl Poloniae..., t. I-YHI, 1732— 1782; wyd. U: t. I-IX, Petersburg 1859—1889; t. X, Warszawa 1951.

Warszewicki —- Christophori Varsevicii..., De legato et legatlone... Liber, wyd. IY, Dantisci 1646 [poprz. wyd.: Gracoviae 1595; Rostochii 1597; Lichae 1604].

Warszewicki Ol — Christophori Varscvidi Opuscula inedita..., Yarsoviae 1883.

Weckmann — L. Wcckmann, Les origines des missions diplomatiąues permanentes, RGDIP 1952, nr 2.

Wehberg — H. Wehberg, Die Unterscheidung zwischen Natur- und Vólkerrecht in der Lehre des H. Grotius, [w:] Festschrift fur Herbert Kraus, Kitzingen 1954.

Wesołowska — A. Wesołowska, Organizacja służby zagranicznej okresu stanisławowskiego. Warszawa 1961 [oparta na archiwaliach praca magisterska SGSZ, niepublikowana].

Wheaton — H. Wheaton, Histoire des progris du droit des gem en Europę et en Ameriąue..., wyd. HI, t. I-U, Lcipzig 1853.

Wicąuefort — (A.) de Wicąuefort, VAmbassadeur et ses fonctlom, wyd. HI, t. I-H, Colognc 1715.

Wicąuefort MTA — (A. de Wicąuefort), Mimolres touchant les Ambassadeurs et les Ministres publics, par le Ministre prisonnier, Colognc 1676.

Wiener Kongress — 150 Jahre Wiener Kongress (dzioło zbiorowo), Wien 1965.

Wildner — H. Wildner, Die Technik der Dlplomatie, Wien 1959.

Winiarski — B. Winiarski, 1758—1958 (Wstęp do:) Yattel, Prawo narodów (zob.).

Wójcik — Z. Wójcik, Z dziejów organizacji dyplomacji polskiej w drugiej połowie XVII wieku, [w:] Polska służba dyplomatyczna (zob.).

Wolff — lus gentium methodo scientifica per trać fatum..., Auctore Christiano Wolfio, wyd. II, Fran-coforti 1764.

Wybicki — [J. Wybicki], Myśli polityczne o wolności cywilnej, Poznań 1776.

Wyczaóski — A. Wyczaóski, Polska służba dyplomatyczna w latach 1506—1530, [w:] Polska służba dyplomatyczna (zob.).

Wyrwicz — [K. Wyrwicz], Geografia powszechna czasów teraźniejszych..., wyd. IV, Warszawa 1794.

Zajączkowski-Reychman — A. Zajączkowski, J. Reychman, Zarys dyplomatyki osmahsko-tureckiej. Warszawa 1955.

Zarzycki — W. Zarzycki, Służba zagraniczna okresu stanisławowskiego, Poznań 1966 (praca doktorska UAM niepublikowana).

Zeller — G. Zeller, Les temps modemes: I. De Christophe Colomb ó Cromwell, Paris 1953; II. De Louis XIV d 1789, Paris 1955, [w:] Histoire des relatiom internationales (red. P. Renouvin),

t n-m.

Zeumer — J. C. Zeumer, Vitae professorum..., Jenae 1711.

Zoucbe — R. Zouche, Iuris et iudicii fecialis, sive iuris inter gentes et ąuaestionum de eodem expli-catio, wyd. Classics of International Law, oprać. T. E. Holland, Washington 1911.

Zouche SQVN — R. Zouche, Solutio ąuaestionis veteris et novae, sive de legali delinąuentis iudice competente dissertatio, Oxonii 1657.

Zufiiga — J. A. de Vera y Zufiiga, El Enbaxador, Sevilla 1620.

Żelewski — R. Żelewski, Organizacja koronnej służby dyplomatycznej za Zygmunta Augusta, [w:J Polska służba dyplomatyczna (zob.).

Życlri LL — J. Życki, De legato et legatione [K. Warszewickiego], „Sprawy Obce”, 1.1 (1929—1930).

Życki SP — J. Życki, „Salomon Polski"'. Stanisław Herakliusz Lubomirski i jego rozważania o dyplomacji, „Sprawy Obce”, t. n (1930—1931).

OBJAŚNIENIE CYTATÓW

ZAMIESZCZONYCH W NAGŁÓWKACH ROZDZIAŁÓW

I. W wiekach dawniejszych: Pomponius (Sextus), Libro XXXVII, AdQ. Mucium, [w:] Digesta 50, 7, 18.

U.    Nowe szlaki: Engels (Fryderyk), Dialektyka przyrody, wydanie polskie, Warszawa 1952, s. 7.

III.    O pochodzeniu prawa poselstw: Pufendorf (Samuel), De iure naturae et gentium, II, ILI; Tcxtor (Johann Wolfgang), Synopsis iuris gentium, XIV, § 3.

IV.    O prawie legacji: Tasso (Torąuato), II Messagiero, f. 30 (pisownia oryginału).

V.    Dwie nowe instytucje: Shakespcare (William), King Henry VI, Third Part, Act IV, Sceno 3.

VI. Między władcą wysyłającym a przyjmującym: Richelieu (Armand-Jean du Plessis, Cardinal

de), Testament politiąue, [w:] G. Bouthoul, Hart de la politique, Paris 1962, s. 199 n.

Vn. Persony i osoby: Shakespcare (William), King John, Act I, Sccne 1. vni. Początek i koniec misji: Kochanowski (Jan), Odprawa posłów greckich, Epeisodion HI.

IX.    O przywilejach w ogólności: Grotius (Hugo), De iure belli ac pacis, II, XVIII, IV.

X.    O przywilejach w szczególności: Villadiego (Gonzalo Garda de), Tractatus de legato, II, V. XI. W razie naruszenia przywilejów: 7 Annę, Chaptcr XII — An Act for preserving the Prmleges

of Ambassadors and other Public Minlsters of Foreign Princes and States (Diplomatic Privil-eges Act, 1708), Prcamble.

XII.    Chyba i przywileje mają granice?: Zapytanie przypisywano Henrykowi IV w rozmowie z r. 1605 z ambasadorem Hiszpanii Baltazarem de Zufiiga, [w:] Ch. Martens, Causes cilłbres du drolt des gens, wyd. II, Leipzig, 1858, t. I, s. 337.

XIII.    Kropka nad i (pkt 3): Rłglement sur le rang des agents diplomatiques (19 LU 1815), Preambule.