Obraz063

Etapy tworzenia obrazu preferowanej przyszłości:

•    Pytanie o cud (różne modyfikacje)

•    Pytania o zmiany, jakie wywoła osiągnięcie celu

w otoczeniu klienta - badanie wzajemnych zależności

Poszukiwanie w przeszłości i teraźniejszości klienta elementów „świata bez

problemu ”

Ludzie zawsze są gdzieś w drodze. Oznacza to, że to co się dzieje aktualnie w ich życiu można gdzieś usytuować, określić miejsce na drodze do celu, jaki sformułowali uprzednio. Pomocne w tym bywa skalowanie:

[- Na skali od 1 do 10, gdzie 1 oznacza, że w Pani życiu aktualnie występuje

l bardzo niewiele z tego, co Pani chciałaby aby miało miejsce, a 10 oznacza, że w zasadzie ten cud o którym mówiliśmy uprzednio właściwie zrealizował się już dzisiaj, gdzie Pani umiejscowiłaby się na tej skali obecnie?

Potencjalną odpowiedź klienta można spożytkować na wiele różnych sposobów. Można przykładowo zapytać:

; - Powiedziała Pani, że na 4. Co to oznacza? Co się składa na to 4? Co z tego obrazu cudu już ma miejsce w Pani życiu?

Uzyskawszy zaś szczegółowy opis tego, co ma już miejsce w życiu klientki warto się dowiedzieć, eksplorować sposoby działania, dzięki którym to było możliwe:

-    W jaki sposób zdołała to osiągnąć?

-    Jak to zrobiła?

-    Co było pomocne i w jaki sposób zdołała z tego skorzystać, że uzyskała taki rezultat?

Wszystkie te pytania służą, jak łatwo się domyśleć, wzmacnianiu kompetencji klienta, czyli sił jakimi on dysponuje, nie zawsze zdając sobie w pełni z tego sprawę.

Inną możliwością wykorzystania skalowania jest odniesienie się do przeszłości w poszukiwaniu tzw. wyjątków, tj. tych momentów kiedy klient doświadczał w swoim życiu więcej tego, czego oczekuje w przyszłości:

-    Cofając się w czasie, kiedy były takie momenty, że było jeszcze więcej w Pani ; życiu tego, czego chce Pani teraz, czyli więcej oznak tego cudu?

I podobnie jak wyżej, możemy badać i próbować doprecyzować, co to dokładnie znaczy oraz w jaki sposób klientka to kiedyś osiągnęła. Może się jednak zdarzyć tak, że aktualna sytuacja klienta jest na tyle niezadowalająca lub dolegliwa, że usytuuje on siebie na początku tej skali lub nawet przekroczy ją, rozciągając w stronę wartości ujemnych. Pomagaczowi pozostaje wówczas akceptacja perspektywy klienta i możliwość zastosowania tzw. pytań o radzenie sobie (ang. coping ąuestions):

-    Jak Pani radzi sobie z tą sytuacją?

, - Co Pani robi, że nie jest gorzej?

\ ['

\k

Etap poszukiwania wyjątków:

•    Skalowanie obecnej .sytuacji.

•    Sprawdzanie tego co już jest z wizji „świata bez problemu”

Określanie najbliższych kroków w kierunku osiągnięcia celu

Skalowanie jako technika bywa także pomocne w projektowaniu zmiany i_określaniu kolejnych kroków składających się na nią. Możemy klienta przykładowo zapytać:

r

j - Co będzie inaczej, kiedy przesunie się Pani o jeden punkt wyżej na tej skali?

’ J - Co się wówczas zmieni i po czym Pani to pozna?

I - Jak Pani myśl, co może być pomocne, aby to osiągnąć?

I - Jaki ma Pani pomysł, aby przesunąć się na tej skali o ten 1 pkt.?

Okazuje się, że na tak postawione pytania klienci dosyć szybko znajdują odpowiedzi stanowiące pożądane rozwiązania. W tym sensie właśnie mówimy o kliencie jako ekspercie. To on ostatecznie rozstrzyga co jest możliwe, co ma sens, a co nie w jego życiu, i co jest gotów zrobić w związku z sytu-acją w jakiej się znalazł.

125