Obraz8 3

+*■ l (cd.)_

- .--------

E * ■% i^reślanie trochoidy

- "irys. na 12 części) ' - a (2nr) i odcinek l"krów OI, O2, Ol, ... ■- 2 z prostą poziomą e krzywej.

; pierw wyznaczamy punkty I, II,III,... cykloidyjak w konstrukcji 30, a następnie łączymy odpowiadające sobie punkty, np. Oa z IV ser ^: z VII, i od punktu O a (07) odkładamy odcinek Oa-IV {Oi-VII) równy odległości x punktu P (zakreślającego trochoidę) od środka - .otaczanego. Punkty IV, VII itd. są punktami wykreślanej trochoidy.

. aga. Tak samo wykreśla się trochoidę, której punkt P leży na zewnątrz koła odtaczanego, oraz epitrochoidę lub hipotrochoidę |pi -gując się konstrukcjami 31 i 32).

Ewolwenta

-    ' s kreślanie ewolwenty

Wykreślamy koło zasadnicze a i odkładamy na jego okręgu pewną ilość równych odcinków (na rys. osiem odcinków). Następnie wykreślamy pomocniczą prostą AB i odkładamy na niej tyle samo odcinków o długości równej długości łuku A-l. Z kolei prowadzimy styczne do koła zasadniczego z punktu 1, 2, ... i odkładamy: na stycznej z punktu 1 odcinek 1-1" - A-l', na stycznej z 2 odcinek 2-2" = A-2' itd. Punkty A, 1", 2", ... są punktami wykreślanej ewolwenty.

Uwaga. Przy wykreślaniu zarysów zębów kół zębatych wykorzystuje się tylko odcinek ewolwenty znajdującej się w pobliżu koła zasadniczego, wyznaczając za to więcej punktów tej części krzywej (rys. 12.7).

Sinusoida

er. b o promieniu R,

' s kreślanie sinusoidy

3

s f ewnątrz koia b o

■ -eślamy pomocniczy okrąg a i prostą b. Dzielimy okrąg na 12 równych części (każda z nich odpowiada więc kątowi 30°) i przez n. -    !, 2, 3,... prowadzimy równoległe do b. Następnie odkładamy od punktu O dwanaście równych odcinków i wystawiamy z ich

. x prostopadłe do b. Punkty przecięcia prostych: poziomej 1 z pionową 1', poziomej 2 z pionową 2' itd. są punktami wykreślanej

ar _ody.

29