Obraz1 3

cd. tab. 4.5

cd. tab. 4.5

Rodzaj terapii

Istota wpływu na organizm człowieka

Formy, metody terapd

Hydroterapia

HodolrczniCOsO — pnifiluluyj

i lecznicze *yk mystyn anie jjP* wlusawcsn zwykłej nodyziffr dociąg mych do zahtegiw:

•    kąpieli

•    natrysk')*

•    masaży wodmch

•    ptukań

Terapia cewnikowa

Terapia radioizotopowa

Jeden ze sposobów leczenia w radiologii zabiegowej

Wprowadzenie przez światło cewnika (wprowadzonego do układu naczyniowego. przewodu odprowadzającego z narządu lub jamy ciała):

•    leku

•    materiału embolizacyjncgo lub

•    precyzyjnego narzędzia chwytak

balon

koszyczek

Służy do nicopcracyjnego

•    lamowania krwotoków i krwawień

•    amputacji narządów

•    opróżniania torbieli

Wprowadzanie do wnętrza organizmu substancji promieniotwórczej (radiofarmaccu tyku) wybiórczo gromadzącej się i długo zatrzymywanej w chorym narządzie łub tkance Promieniowanie działa miejscowo na chore tkanki, nic powodując zmian w narządach sąsiednich

Technika Seldingcra wprow adzanie cewnika do:

•    naczyń

•    nar/ądów

•    jam ciała

Podawanie substancji promieniotwórczej:

- doustnie dożylnie

wa, terapia cewnikowa, ale również inne powszechnie realizowane w terapii cjentów w różnych stanach zdrowia, a wśród nich: psychoterapia, fizjoterapia, kr turoterapia, terapia zajęciowa, terapia pracą.

Stosowanie każdej z tych metod wymaga najczęściej profesjonalnego przyg towania i udziaiu w tym procesie różnych specjalistów: np. lekarza, psychotcr peuty, psychologa, fizjoterapeuty. Niektóre z tych metod (po wcześniejszym przyj gotowaniu) mogą być samodzielnie stosowane przez pacjenta lub przez jcgOj opiekuna.

Dodatkowego wyjaśnienia wymaga pojęcie psy choterapii. Określenie to odnosi się nic tylko do metody leczenia stosowanej przez specjalnie przygotowanego terapeutę, psychologa, lekarza ze specjalizacją w tym zakresie, ale również, do psjl choterapii elementarnej. To ostatnie pojęcie oznacza stwarzanie przyjaznej atmosfery sprzyjającej pozytywnym kontaktom każdego opiekuna z pacjentem

■j/mieeznyni. Polega na wzbudzaniu otuchy, optymizmu, zrozumienia proble-i ^ acienta, łagodzeniu napięcia, niepokoju i lęku. Psychoterapia elementarna ^Itlfl'^K ictnym elementem poprawnego komunikowania się i oddziaływania tera-P¹ tycznego _na pacjenta (szerzej patrz podrozdz. 9.7.2).

4,4

Kompetencje pielęgniarki w diagnozowaniu, leczeniu i rehabilitacji pacjenta, wynikające z zapisów ustawy o zawodzie

Gromadzenie informacji istotnych do ustalenia diagnozy, wykonanie zabiegów określonych w planie leczenia i rehabilitacji wymaga współdziałania wielu osób czasami pracujących w różnych instytucjach i placówkach służby zdrowia: w przychodniach, laboratoriach analitycznych, szpitalach, gabinetach lekarskich, klinikach prywatnych, poliklinikach, sanatoriach i gabinetach fizykoterapii. W placówkach tych sposób przygotowania pacjenta do badania i zabiegu, procedura i czas trwania mogą zależeć od ustalonej w nich organizacji pracy personelu. Ważne jest poznanie ustaleń obowiązujących w tym zakresie.

W procesie diagnozowania, leczenia i rehabilitacji pielęgniarka wykonuje liczne zadania, przy tym różny jest jej zakres kompetencji przy realizacji poszczególnych badań i zabiegów. Stąd można określić, że do zadań pielęgniarki w procesie diagnozowania, leczenia i usprawniania może należeć:

1.    Samodzielne wykonanie całej procedury badania lub zabiegu. Zakres kompetencji w tym zakresie reguluje Ustawa o zawodzie pielęgniarek i położnych z 1996 r. i dodatkowo Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.

2.    Wykonanie całej procedury badania lub zabiegu na zlecenie lekarza lub innej osoby z zespołu terapeutycznego. W tej grupie można wymienić: pobieranie krwi na badanie, płukanie pęcherza moczowego, podawanie leków we wstrzyknięciach.

3.    Przygotowanie pacjenta do badania lub zabiegu. Przygotowanie pacjenta może polegać na:

-    zastosowaniu czasowych ograniczeń dietetycznych (ograniczenia w zakresie ilości i jakości pokarmów i płynów),

-    wykonaniu zabiegów poprzedzających badanie, np. wykonanie wlewu doodbytniczego, lewatywy, podanie leków, środków cieniujących.

-    wyjaśnieniu pacjentowi istoty badania (zabiegu) lub udzielenie dodatkowych wyjaśnień jako kontynuacja przygotowania rozpoczętego przez inne osoby, np. przez lekarza, dietetyka, fizjoterapeutę.

Uwaga. Jest to szczególnie ważny zakres zadań. Pacjent ma prawo do pełnej in-ormacji dotyczącej wykonywanych u niego badań i zabiegów oraz możliwych ich następstw. Jeśli jest to wskazane, również, powinien znać procedurę ich przeprowadzania, tzn. miejsce i czas trwania, pozycję ułożenia ciała, możliwość wystąpienia dolegliwości, takich jak ból, nudności, wymioty, czasowe ograniczenie sprawności.

201