16S
_ —i sin <pd(p _ —1 P sinędę
2yj7.R2 J Vl~cos^ 2*j2R2 «-*o J >/i—cos (p
§ 19- Całki powierzchniowe jest całką niewłaściwą, przy czym (Rcos <p—jR)sin ędę
(R2 +R2—2R2 cos tp)3
Stąd
Fz=2npR2 —~ — — 2np. R
Zauważmy, że jeżeli współrzędną Fz będziemy rozpatrywali jako funkcję zmiennej a, to
. -4rt Rzp
lim Fz =0#FI(a) = —2np i hm Fz = lim ——s— = —Anp^FJja) = —2np.
t-*R~ a-*R+ o-*JR+ Cl
A więc siła przyciągania jest funkcją nieciągłą przy przejściu punktu przez powierzchnię kuli, przy czym wartość siły — 2np na powierzchni kuli jest średnią arytmetyczną granic
lim Fg i lim Fz.
o-*R- a-*R+
250. Obliczyć całkę
Jj (x2+y2+z2)dxdy
po dolnej stronie koła: x2+y2—2x<0.
Rozwiązanie. Korzystamy ze wzoru (8), ‘w którym:
JR(x, y, z)=x2+y2+z2, z=g(x,y)=0,
D: (x-l)2+y2<l, S~: (x-l)2+y2<l, z=0.
"'Zatem
rt/2 2 cos ę>
f|(x2+y2+z2) dxdy = - J J (x2 + y 2) dx dy l dtp J (r2 cos2 + r2 sin2 tp)rdr~
S D — n/2 O
»/2
= —i j 16cos4 ędę— — frc.
251. Obliczyć całkę
-n/2
JJ x2zzydxdz
po wewnętrznej stronie półkuli y= —\!r2 — x2—z2.
Rozwiązanie. Tym razem całkujemy po rzucie powierzchni S na płaszczyźnie 0x2, Przy czym postępujemy analogicznie jak w zadaniu poprzednim.
S—S+: y-gi(x, z).=-^R2-x2-z2, Dt: x2+z2<R2.