• oś z* jest zawsze pionowa i skierowana do góry, dzięki czemu pionowe krawędzie rzeczywistego obiektu pozostają pionowe także na rysunku;
• równoległe krawędzie obiektu rzeczywistego są równoległe także na rzucie aksonometrycznym;
• wymiary równoległe do osi poziomej i pionowej trzeba rysować bez skracania (tj. w podziałce 1:1), a wymiary równoległe do osi nachylonej pod kątem 45° do poziomu - z uwzględnieniem współczynnika skrócenia, tzw. współczynnika deformacji liniowej m = 1/2 (tj. w podziałce zmniejszającej 1:2) lub m = 1 (tj. w podziałce 1:1).
Aksonometria kawalerska o współczynniku m = 1 jest łatwa do narysowania i zwymiarowania, ale bardzo zniekształca proporcje obiektu (rys. 3-1% i 3-20).
W aksonometrii kawalerskiej okrąg w każdej płaszczyźnie pionowej równoległej do płaszczyzny wyznaczonej osiami X i Z pozostaje okręgiem. Okręgi leżące w innych płaszczyznach przekształcają się w elipsy, których osie są obrócone w stosunku do linii pionowych i poziomych o 7°. Na rysunku 3-21c pokazano, w jaki sposób można uprościć rysowanie takich elips, zastępując je owalami.
W aksonometrii planoinetrycznej płaszczyzna rzutu jest równoległa do poziomej płaszczyzny współrzędnych prostokątnego układu odniesienia i położona ukośnie w stosunku do linii rzutowania. Położenie głównego zarysu przedmiotu jest równolegle do poziomej płaszczyzny rzutu.
Cechy aksonometrii planometrycznej:
• osie aksonometryczne111 x! i / tworzą zawsze kąt prosty i mogą przybierać dowolne położenie w stosunku osi pionowej i (rys. 3-22), choć ze względu na czytelność rysunku osi jć ani y nie należy rysować poziomo ani pionowo;
• oś i jest zawsze skierowana pionowo do góry, dzięki czemu krawędzie pionowe obiektu w rzeczywistości pozostają pionowe na rzucie aksonometrycznym;
• równoległe krawędzie obiektu rzeczywistego są równoległe także na rzucie aksonometrycznym;
• w rzutowaniu planometrycznym normalnym (rys. 3-22) wymiary przedmiotu równoległe do którejkolwiek osi trzeba rysować bez skracania (tj. w podziałce 1:1);
• w rzutowaniu planometrycznym skróconym (rys. 3-23) wszystkie wymiary pionowe rysuje się ze współczynnikiem zmniejszającym m = 2/3.
Rys. 3-22. Przykłady sześcianów w planometrii normalnej przy różnym położeniu osi (układ osi drugi od prawej - niezalecany)