Obraz5 4

4.2

Kluczowe stówa, pojęcia

Badania: dodatkowe, ogólne, podmiotowe, przedmiotowe, specjalistyczne Diagnoza

Fizjoterapia: balncotcrapia, cieplolecznictwo, fizykoterapia, hydrotera kinezyterapia, krioterapia, światlolecznictwo

Kuituroterapia

Leczenie: bodźcowe, dietetyczne, farmakologiczne, klimatyczne, spoczynko zabiegowe

Proces diagnozowania Proces leczenia Psychoterapia

Rehabilitacja: kompleksowa, lecznicza, psychologiczna, społeczna, zawodowa] Terapia: cewnikowa, pracą, radioizotopowa, zajęciowa 4.3

Metody, sposoby i techniki stosowane w procesie

diagnozowania, leczenia, rehabilitacji

Diagnozowanie

Diagnoza jest słowem pochodzenia greckiego oznaczającym rozpoznanie. Rozpoznanie prowadzone jest przez lekarzy, psychologów, pedagogów, rehabilitantów, pielęgniarki. W medycynie diagnoza to rozpoznanie (opis) stanu zdrowia pacjenta. Jeżeli osobę człowieka pojmujemy jako całość i jedność, to stan powinien być określony w aspekcie biologicznym, społecznym i psychicznym. Przez lekarzfl diagnoza formułowana jest w postaci nazwy choroby zgodnie z ustaloną międzynarodową klasyfikacją. Ustalenie rozpoznania umożliwia zaplanowanie procesu czenia.

Proces diagnozowania polega na podejmowaniu planowych działań, których celem jest określenie stanu pacjenta (podopiecznego). Proces ten obejmuje kolejne 3 etapy:

-    gromadzenie informacji

-    analizowanie i syntetyzowanie informacji

-    ustalenie dalszego postępowania

1. Gromadzenie informacji może być prowadzone za pomocą:

•    rozmowy,

•    wywiadu,

•    obserwacji.

•    badań za pomocą zmysłów i prostych urządzeń,

•    dokonywania pomiarów' za pomocą prostych przyrządów,

•    dokonywania pomiarów za pomocą specjalistycznej aparatury.

prowadź

proces diagnozowania może być prowadzony przez jedną osobę, np. lekarza ącego, ale jeżeli stan pacjenta wymaga zebrania wielu specjalistycznych ;ji, to najczęściej przez wieloosobowy zespól. Wówczas pod kierunkiem "ria zlecenie jednego lekarza zespól ludzi wykonuje różne badania. W gromadzeniu informacji mogą uczestniczyć np. lekarze różnych specjalności, analitycy medyczni. elcktroradiolodzy, pielęgniarki, psycholog, logopeda. Pacjent może być kierowany do wielu poradni, gabinetów i pracowni diagnostycznych. Ważna jest rzetelność w gromadzeniu, dokumentowaniu i wzajemnym przekazywaniu informacji.

2.    Analiza i syntetyzowanie informacji:

Często wstępna analiza wyników badań prowadzona jest przy' użyciu techniki komputerowej. Za ustalenie i nazwanie problemów pacjenta odpowiedzialna jest osoba prowadząca proces diagnozowania.

3.    Ustalanie dalszego postępowania:

Na tym etapie określany jest zakres i charakter działań opiekuńczych, w tym leczniczych, usprawniających, pielęgnacyjnych, profilaktycznych. Ustalenie planu postępowania wymaga określenia sytuacji pacjenta w różnych aspektach w tym:

•    sytuacji społecznej,

•    adaptacji do aktualnego stanu, w której ważną rolę odgrywa osobowość emocjonalna i intelektualna,

•    posiadania wiedzy i umiejętności w zakresie zachowań zdrowotnych,

•    motywacji i gotowości do zmiany planów życiowych,

•    gotowości do realizowania w przyszłości zaleceń dotyczących leczenia, rehabilitacji i samopielęgnowania.

Metody wy korzystywane w procesie diagnozowania

Dokonywanie całościowej oceny stanu pacjenta wymaga najczęściej wielu badań. Ich wyniki mogą stać się podstawą do formułowania diagnozy, a następnie planu postępowania obejmującego, oprócz leczenia, usprawnianie i pielęgnowanie, działania promujące zdrowie i profilaktyczne. Wyniki badań mogą być też podstawą do określenia skuteczności stosowanych metod terapii i ustalenia rokowania.

Badania wykonywane do celów rozpoznania obejmują:

1)    badania podmiotowe:

-    zbieranie informacji od pacjenta lub jego rodziny,

2)    badania przedmiotowe (fizykalne):

-    ogólne, dokonywane za pomocą narządów zmysłów (wzroku, słuchu, dotyku, węchu) i przy zastosowaniu prostych przyrządów (lusterko laryngologiczne, stetoskop),

-    dodatkowe laboratoryjne i(lub) przy' użyciu aparatury wspomagającej narządy zmysłów (badania radiologiczne, ultrasonograficzne).

189