Obraz7 3

•1- vih My powoli 11 struny przeirżyślo^i I 'walający w ostatnim etapie na Jylonien

ars interpretanp'

js ssss s^śSsssfflS#

modus mus, by. użyty.    "^y£*_dopóki nie znamy spe-

_c/V>v pewnych typów preludium..^ ...'daje m. sic rzeczą

cjalnych atry butów    rozróżnienia pomiędzy

mało uzasadniona, by dok(    _wiadomo, nie zawsze jest

módl na poziomie estetycznym. •    . _częst0 zdarza MC.

jasne, do którego modusu na'e/> m ^ ' _wjęCej sensu ma że modi maja charakter miesz. > melodii. niż o modi. mówienie o grupach dzw,v ow P‘    typu preludium.

Jednakże, pomimo iż obecnie nic. -    moieeo stanowi-

pod* jego przykład jako alternatywę dla mojegc ska. (przykl. 20)

Ostatni typ preludium musi być postrzegany jako do< tek do typów podstawowych. Nie uważam już, że typ I zajmował uprzywilejowaną pozycję, z wyjątkiem być mt wysoce zorganizowanych instytucji muzycznych, jak przykład w trzynastowiecznej Hiszpanii, albo w związ z repertuarem sekwencyjnym i lai. Preludium podzięk jest na dwie czyści, jedna w rytmie swobodnym, dru w metrycznym W czyści swobodnej umieszczona jest fi* ra pewnego typu, która może być rozwijana, ale nigdy i powraca i ciągle siy zmienia - niekończąca się melodia. Cz, metryczna wprowadza rytm, który zastosowany zostai w pieśni, i to w tym miejscu instrumentalista otrzynr możliwość pokazania swoich możliwości bez poddawał się wymogom utworu, który nastąpi, bez wracania do te, co było wcześniej. To jest element, który uważam /o n zgodny z praktyką zachodnią, gdzie melodie są krótl

j ?^wto™^ln* ¹ di'^lk'K° ^uzysk.,nie przez nie znaczenia leży w dużym stopniu od zdyscyplinowanego niuansoy " ^{rilmjch dob}"c pomyślanego preludium ■ oczywiś z wyłączeniem repertuaru sekwencyjnego i laj Gdy te od/iiu preludium używa s,_v w praktyce-wschodniej k< tekstem ,cs. tradycja improwizacji modalne a n e ni zwrotkowa, (przykl. 21)    I# ® nic pic

,2    ŚT* ^PW,UdiUm-* ^wm.kicrn pierwsze

fi.ent    CS ^ kadencją, i_s,_nj_ujt,

kow. porusza ,;. v.-n    **<**« ** ^ioru d'

ora,

3.2. Interludia

Funkcje i miejsca występowania interludiów są zupełnie odmienne od preludiów. Forma muzyczna jest uzależniona od umiejscowienia interludium: struktura refrenowa Abba Abba może przybrać postać AbbaA (interludium) bbaA (interludium) albo Abba (interludium) Abba (interludium); różnica znaczenia bierze się stąd, że w pierwszym przypadku interludium wprowadza nowy materiał, podczas gdy w przypadku drugim (mniej prawdopodobnym), materiał występujący po interludium jest zawsze taki sam. Tak więc interludium ma wpływ na całą strukturę oraz rytm konstrukcji zwrotkowej.

Pośród pieśni trubadurów bardzo rzadko odnajdujemy jeden z typów pieśni stosowany przez niemieckich Minnesnnge-rów - Spriichciiclitiuitf. Każda zwrotka zawiera tam oddzielny, niezależny i stanowiący całość odcinek. Funkcja interludium polega na oddzieleniu zwrotek i wprowadzeniu nowej sytuacji o możliwie nowym charakterze estetycznym. Z drugiej strony, typowe ctiftso trubadurów posiada zwrotkę wstępną, po której następują kolejne zwrotki rozwijające temat oddania damie, a kończy się jednym albo większą liczbą tornado, które zwykle zawiera dedykację i prośbę o przyjęcie pieśni. W takiej struMu-rze, interludium stanowi dla słuchacza rozrywkę i przygotowuje go do ponownego zanurzenia się w tematyce pieśni. Rozbudowuje pieśń bez ingerowania w nią. Tylko w funkcji przygotowania tornado, interludium wydaje się mieć inną funkcja •' ^m,an°wicie sygnalizowanie zakończenia, chociaż interludium poprzedzające tornado wydaje mi się zbyteczne, ponieważ je-• \ nii-w fonnido śpiewak rozpoczyna w innym punkcie n»ż P'" ^nKlodu 1 zapewnia to już wystarczającą odmienno.-

‘Najprostszy typ interludium można by określic jako M-, P ^{m mnie}i hardziej niezobowiązujący materiał w. v ... L °™P^aniamentu wykorzystany jest do oddzielenia z" ^r,“ ^r'\ kłnd _ni_c jest niezbędny. W związku z t\ m tvpein

CANOK 20

46