Obraz6 4

go minimum

• Przed opuszczeniem izolatki pacjent musi włożyć maskę

Izolacja stosowana w zapobieganiu zakażeniom na drodze kropelkowej:

Inwazyjne zakażenia układu oddechowego (błonica, krztusiec, płonica, paciorkowcowe zapalenie gardła, grypa, świnka, różyczka)

Można umieszczać pacjentów z tym samym zakażeniem lub całkowicie izolować; jeżeli nie ma możliwości izolacji, zachować odległość 1 metra między chorymi i odwiedzającymi

Maska    _

•    Przed wejściem do izolatki zaktanJ maskę

•    Transport ograniczać do niczbędj

Zasady

•    Drzwi muszą być stale zamknięte

•    Maskę zakładać zawsze wchodzącii na salę

•    Transport ograniczyć do minimum W czasie transportu przestrzegać ogólnych zasad izolacji

Zapamiętąj:

Izolacja jest najlepszy m sposobem zapobiegania zakażeniom szpitalnym.

*

Podstawowe zasady, których należy przestrzegać w przypadku izolacji:

•    zabrudzoną bieliznę transportować w workach, a nawet w dwóch wor- ₍ kach, jeżeli zachodzi potrzeba.

•    naczynia i sztućce myć gorącą wodą z detergentem,

•    sale chorych, kabiny, toalety, baseny dezynfekować i myć,

•    podłogi, blaty, meble dezynfekować,

•    szczególnie ostrożnie postępować z narzędziami, ostrymi igłami,

•    Uwaga. Nigdy na igłę po wykonanym zabiegu nie nakładać nasadki, jest to jedna z najczęstszych dróg zakażenia się (zakiucic się w rękę).

•    igły. skalpele, strzykawki wrzucać do szczelnych i odpornych na przekłucia pojemników', które powinny być widoczne i umieszczone w łatwo dostępnym miejscu.

5.5

profilaktyka zakażeń

Krystyna Jewsiejczyk

5.5.1

Profilaktyka zakażeń w pracy pielęgniarki — bezpieczeństwo pielęgniarki

W pielęgnowaniu pacjentów istnieje ryzyko przeniesienia zakażeń z chorych na personel i odwrotnie. Wyróżnia się cztery podstawowe drogi przeniesienia zakażeń. Są to:

1)    kontakt bezpośredni — najczęściej przez dotyk rękoma pielęgniarki zanieczyszczonymi płynami ustrojowymi, wydalinami, wydzielinami zakażonego pacjenta lub drobnoustrojami pochodzącymi ze skażonych przedmiotów', kropli wydzieliny z dróg oddechowych zakażonego pacjenta przenoszonych na rękach personelu,

2)    droga pokarmowa — jedzenie i płyny' zanieczyszczone florą z przewodu pokarmowego pacjenta,

3)    droga kropelkowa — drobnoustroje zawarte w powietrzu z kropelkami wydzielin pacjentów,

4)    droga krwiopochodna — w' trakcie wykonywania zabiegów pielęgniarskich dochodzi do przypadków nakłuć, nacięć, skaleczeń skóry rąk pielęgniarki i drobnoustroje (np. HBV i HIV) pacjenta zakażonego przedostają się do krwi pielęgniarki.

Profilaktyka zakażeń

1.    Ryzyko zakażenia drobnoustrojami zależy od właściwości układu odpornościowego gospodarza.

2.    Obowiązek profilaktyki w stosunku do chorób zakaźnych i inwazyjnych wśród pracowników spoczywa na pracodawcy (Kodeks Pracy oraz Dyrektywy Unii Europejskiej). Wprowadzenie czynnej rejestracji pozwala na znaczne obniżenie poziomu ryzyka i zwiększenie poczucia bezpieczeństwa.

3 Ocena stanu zdrowia pielęgniarek, okresowa, bieżąca z oceną stanu odporności.

4.    Poddawanie się szczepieniom, które chronią pielęgniarkę przed zachorowaniem na chorobę zakaźną.

5.    Efekty szczepienia przeciw WZW po immunizacji podstawowej, składającej się z trzech szczepień w odstępach 1 i 6 miesięcy; powinno się kontrolować miano przeciwciał anty-HBs. W zależności od wysokości miana przeciwciał zaleca się badanie kontrolne i zaszczepienie dawką przypominającą.

ń. Prowadzenie dokumentacji tzw. zranień i ukłuć jako wypadku przy pracy.

7. Każde zranienie zaopatrzyć wodoodpornym opatrunkiem.

Uważa się, że najlepszą metodą chroniącą personel przed zachorowaniem jest losowanie uodpornienia czynnego, czyli metody szczepień. Szczepionki są to bio-