str13 (5)

wcry samonapinające). Stawia się go często przed pistoletem pod względem prostoty konstrukcji, niezawodności działania i stałej gotowości do strzału, przy zupełnym bezpieczeństwie dla użytkownika. Szybkość przeładowania (w czym ma przewagę pistolet) uważana jest często za nieistotną®, gdyż krótka broń palna używana jest na bliskie odległości, do samoobrony i rzadko zachodzi konieczność przeładowywania broni w trakcie strzelania.

OGÓLNA

CHA R AKTERYST YKA I BUDOWA

REWOLWERU NAGANT

Rewolwer Nagarj wz. 1895 służył do walki na bliskich odległościach (do 50 m) i do samoobrony. Prosty w budowie i użyciu, lekki, stosunkowo małych rozmiarów (235x140 mm, lufa dł. 115 mm), wygodny był do noszenia i zawsze gotowy do strzału. Maksymalna donośność pocisku wynosi 700 m. Bęben siedmiostrzałowy nie wysuwany na bok; ponowne ładowanie odbywa się przy pojedynczym wyrzuceniu poszczególnych łusek.

Cechą zasadniczą mechanizmu, różniącą Nag/mt od innych rewolwerów, jest urządzenie, dzięki któremu przed strzałem bębenek przesuwa się do przodu, a koniec łuski wsuwa się do wlotu lufy. Przy strzale brzeg łuski rozdyma się i tworzy pomost uszczelniający między bębnem a lufą. Zysk uszczelnienia jest minimalny; około 2% zwiększenia prędkości początkowej pocisku. Rewolwer j\agar.t ma wyjątkowo prosty i silny mechanizm. Bębenek można wyjąć do czyszczenia bez pomocy narzędzi, jednakże całkowite rozebranie rewolweru wymaga użycia wkrętaka.

Podstawowym elementem konstrukcyjnym rewolweru jest szkielet z lufą kal. 7,62 mm.

Na lufie znajduje się muszka, która wTaz ze szczerbiną (na szkielecie) służy do celowania. Na dolnej ścianie szkieletu, pod bębnem, znajduje się język spustowy. Służy on do podnoszeni i opuszczania rygla zacisku i zapadki, napięcia i zwolnienia kurka₍ utrzymania bębenka przed obracaniem się w prawo przy napiętym kurku oraz odsuwania go po strzale. Zapadka uniemożliwia zaś obracanie się bębenka nabojowego w lewo przy zwolnionym kurku, jak również służy do obracania bębenka o 1/7 część obrotu.

Bębenek nabojowy z siedmioma komorami nabojowymi znajduje się w otworze szkieletu i jednocześnie służy jako magazynek. Język spustowy osłonięty jest kabłąkirm przed przypadkowym naciśnięciem. Kabłąk jest jednocześnie oporą dolnego ramienia sprężyny kurka. Wszystkie części znajdujące się wewnątrz szkieletu z lewej strony osłania pokrywa.

Działanie Nagania samonapinającego

Spust pod naciskiem palca wskazującego obraca się na osi i podaje do góry zapadkę oraz rygiel zacisku. Wówczas występ kolankowy, podnosząc się do góry i naciskając jednocześnie dolny koniec dźwigni kurka, dąży do odciągnięcia jej do przodu i do góry. Natomiast dźwignia, opierając się na przednim występie kurka,' zmusza go do obracania się na osi do tyłu, tj. napina go. Wtedy napinacz kurka naciska na górne ramię sprężyny i napina ją. Jednocześnie bębenek nabojowy obraca się o 1/7 część obwodu i pod działaniem zapadki oraz zacisku nabojowego przesuwa się do przodu, ściskając sprężynę pochewk osi.

W takim położeniu jedna z komór nabojowych znajduje się dokładnie naprzeciw przewodu lufy; szyjka łuski naboju znajdującego się w tej komorze wchodzi do pierścieniowego poszerzenia lufy. Bębenek jest mocno utrzymywany czopem spustu przed obrotem w prawo, a zębem pokrywy i zapadki — przed obrotem w lewo. Rygiel zacisku przyciska zacisk nabojowy do dna łuski. Przy dalszym nacisku występ kolankowy spustu podnosi się do góry i zwalnia ząb kurka z wycięcia zaczepu. Sprężyna kurka rozpręża się i silnie naciska napinacz, "powodując gwałtowne obrócenie się kurka na jego osi do przodu oraz uderzenie grotem iglicy w spłonkę naboju. Gdy grot uderzy w spłonkę, kurek pod działaniem górnego ramienia sprężyny odskakuje do tyłu, wskutek czego grot iglicy chowa się do przewodu zacisku nabojowego (nie wystaje poza przednią jego płaszczyznę).

Pada strzał. Ciśnienie gazów prochowych wyrzuca pocisk z przewodu lufy. Jednocześnie gazy cisną na

13