Obraz 6

ANEKSY

ANEKS I. CHARAKTERYSTYKA TYPÓW PRÓCHNIC LEŚNYCH

PODSTAWOWE JEDNOSTKI TAKSONOMICZNE

W morfogenetycznej systematyce próchnic leśnych stosuje się trzy jednostki taksonomiczne: typ, podtyp i odmiana próchnicy leśnej. Typ próchnicy jest podstawową jednostką taksonomiczną systematyki próchnic leśnych, określającą specyfikę warunków troficznych danego siedliska leśnego. Wyróżniamy go na podstawie sekwencji poziomów i podpoziomów organicznych i organi-czno-mineralnych w przypowierzchniowej części profilu glebowego. Wyróżnia się trzy typy próchnic, mianowicie:

muli — typ próchnicy leśnej, głównie siedlisk eutroficznych; charakteryzuje się znaczną aktywnością rozkładu materii organicznej uniemożliwiającą powstawanie poziomu organicznego na powierzchni gleby, z dobrze rozwiniętym poziomem próchnicznym w powierzchniowej części profilu gleby mineralnej;

moder — typ próchnicy leśnej, głównie siedlisk mezotroficznych; charakteryzuje się średnią (mniejszą niż muli, lecz większą niż mor) aktywnością biologiczną rozkładu materii organicznej, w wyniku czego powstaje poziom surowinowy i detrytusowy;

mor — typ próchnicy leśnej, głównie siedlisk oligotroficznych; charakteryzuje się małą intensywnością rozkładu materii organicznej przy udziale organizmów glebowych; wskutek tego powstaje poziom organiczny składający się z podpoziomów: surowinowego, butwinowego i epihumusowego.

Podtyp próchnicy określa specyfikę warunków wilgotnościowych decydujących o jakości przejściowych i końcowych produktów humifikacji. Nazwę podtypu tworzy się przez umieszczenie przed nazwą danego typu przedrostka określającego wilgotność siedliska (ksero — suchy, droso — świeży, higro

—    wilgotny, hydro — mokry).

Odmiana próchnicy jest najniższą jednostką taksonomiczną. Wyróżniamy ją na podstawie niektórych stwierdzalnych dodatkowych cech różniących poszczególne podtypy próchnic, stosując odpowiednie przedrostki (prolo

-    inicjalna, orto — zwyczajna, kalci — wapienna, areno — piaskowa, folio — liściowa, bryo — mszysta, ryzo — korzeniowa, miko — grzybniowa.