powinny prowadzić co najmniej jedną z wymienionych form pracy. Ponadto zajmują się one udzielaniem pomocy w kryzysach szkolnych, rodzinnych, rówieśniczych czy osobistych w oparciu o diagnozę indywidualną dziecka i jego rodziny oraz organizacją indywidualnych programów korekcyjnych (realizowanych indywidualnie lub podczas zajęć grupowych), pomocą w nauce, pomocą socjalną oraz dożywianiem. Placówki wsparcia dziennego są zobowiązane zapewnić dzieciom przynajmniej jeden posiłek dostosowany do pory dnia i czasu przebywania oraz przedmioty potrzebne do zajęć. W miarę moż-liwości placówka dostarcza również odzież, obuwie oraz przedmioty osobistego użytku odpowiednio do wieku i indywidualnych potrzeb. Pobyt w placówkach wsparcia dziennego jest dobrowolny i nieodpłatny, a dzieci przyjmowane są bez skierowania. Dla lepszej skuteczności działań wychowawczych prowadzonych przez placówki powinni się w nie angażować rodzice lub opiekunowie dziecka. Placówki wsparcia dziennego funkcjonują przez cały rok we wszystkie dni robocze, co najmniej cztery godziny dziennie. Organizację i zasady działania placówki określa regulamin opracowany przez kierownika, wspólnie z odpowiednią jednostką samorządu terytorialnego. Placówki o zasięgu gminnym współpracują z właściwym ośrodkiem pomocy społecznej, a jednostki o zasięgu ponadgminnym - z powiatowym centrum pomocy rodzinie. W celu wspierania opiekuńczych funkcji rodziny omawiane instytucje współdziałają również z innymi podmiotami, m.in. z pracodawcami, mediami, organizacjami pozarządowymi i środowiskami naukowymi. Warto dodać, że placówka wsparcia dziennego może prowadzić hostel. Stanowi ją wydzielona część placówki dysponująca bazą noclegową, która zapewnia opiekę przez całą dobę. Pobyt w hostelu wykorzystywany jest w sytuacjach kryzysowych, kiedy dziecko musi czasowo zamieszkać poza swoją rodziną (za zgodą rodziców lub opiekunów), albo w sytuacji gdy rodzina musi uzyskać czasowo schronienie.
Placówka interwencyjna ma zapewnić dzieciom pozbawionym częścio- placówki wo lub całkowicie opieki rodziców, znajdującym się w sytuacji kryzysowej, interwencyjne doraźną całodobową opiekę, kształcenie dostosowane do wieku i możliwości rozwojowych oraz opiekę wychowawczą do czasu powrotu do rodziny lub umieszczenia w rodzinie zastępczej bądź adopcyjnej. Obowiązkiem placówki jest też zorganizowanie podopiecznemu wykazującemu zaburzenia, odchylenia rozwojowe lub trudności w uczeniu się odpowiedniej pomocy psychologiczno-pedagogicznej (§ 4 ust. 1 r.p.o.w.). Placówka ta powinna zaspokajać indywidualne potrzeby edukacyjne, umożliwiać wyrównanie opóźnień szkolnych i kontynuowanie nauki na odpowiednim poziomie, a także organizować zajęcia reedukacyjne, terapeutyczne i resocjalizacyjne. Omawiane jednostki przyjmują dzieci w sytuacjach wymagających natychmiastowego rozpoczęcia sprawowania opieki i wychowania. Do placówki interwencyjnej mogą być przyjmowane dzieci od jedenastego roku życia na podstawie rozstrzygnięcia sądu opiekuńczego, niezależnie od miejsca zamieszkania. W wyjątkowych przypadkach, w szczególności gdy dziecku nie można zapewnić rodzinnej opieki zastępczej, dopuszczalne jest przyjmowanie także dzieci młodszych.
179