Torf niski
Wykazuje wysoką domieszkę substancji mineralnych, w granicach 6—18%, jest słabo kwaśny, a często zasadowy lub obojętny. W zależności od przeważającej grupy roślin wydziela się tutaj takie rodzaje, jak torf: wodorostowy, szuwarowy, turzycowy, mchowo-turzycowy i olesowy. W obrębie każdego z tych rodzajów wyodrębnia się różne gatunki torfu niskiego.
Torf przejściowy
Tworzy się w warunkach mniejszej żyzności, tj. obniżonej zawartości substancji mineralnych (1—6%), wykazuje odczyn słabo kwaśny. Występuje najczęściej w postaci przeławiceń na granicy poziomów z torfem niskim i wysokim. Wydziela się dwa rodzaje torfu przejściowego: torfowcowo-przej-ściowy i brzezinowy z odpowiednimi ich gatunkami.
Torf wysoki
Powstaje w warunkach małej żyzności podłoża i w zróżnicowanych warunkach wodnych, od silnie zawodnionych torfowisk sfagnowych (torfowcowych) do prawie suchych torfowisk sosnowych. Torfy wysokie charakteryzują się niską zawartością substancji mineralnych, w granicach 2—4%, i silnym odczynem kwaśnym. Wyróżnia się tutaj następujące trzy rodzaje torfu: torfowcowy wysoki, wrzosowiskowy oraz bór bagnowy z odpowiednimi gatunkami.
W torfach jednorodnych botanicznie udział głównej rośliny wynosi powyżej 80%. W polskich warunkach najczęściej spotykanymi torfami jednorodnymi są gatunki:
• torf trzcinowy zawierający spłaszczone korzenie i kłącza trzciny, a jako domieszki szczątki turzyc, olchy oraz wierzby,
• torf turzycowy zbudowany głównie z fragmentów turzyc z domieszkami szczątków trzcin i torfowców,
• torf drzewny (sosnowy, brzozowy, olchowy) składający się głównie z fragmentów odpowiedniego gatunku drewna.
Torfy botanicznie niejednorodne charakteryzują się obecnością dwóch lub więcej rodzajów roślin, z których każda występuje w ilości co najmniej 20%. Przykładem takiego torfu jest torf wełniankowo-torfowcowy zawierający na przykład 70% mchów sfagnowych, 20% wełnianki i 10% turzyc.
Jednym z ważniejszych wskaźników jakości torfu jest stopień rozkładu. czyli procentowa zawartość masy bezstrukturalnej posiadającej obok substancji huminowych także drobne cząsteczki nie zhumifikowanych szczątków roślinnych. Wyróżnia się najczęściej trzy następujące kategorie stopnia roz-52 kładu:
• torfy słabo rozło:
• torfy średnio rozi
• torfy silnie rozłoi
Stosownie do s rozkładu wyróżnia
• włóknista (inacze roślinnych.
• grubodetry tyczna kilku cm),
• drobnodetrytyczm 0,2—10 mm,
• miażdżysta skład:
• torf bezstrukturah 0,02 mm.
Na podstawie v roślinnych określa s zbita. Niektóre ton w wyniku poziomej Skład chemiczn; budujących go szcz. zawartości i skład; granicach:
c |
52,3—60-21 | |
H |
4.5- |
• oo yr\ i |
O |
30.9- |
-40 |
N |
1,1- | |
S |
0.1- |
1.0% |
Domieszki mmc materiałem ros.irrr niezależnie od teg: i cii można okres.:; z Pod względem z
• niskopopiołov% e
• średniopopioło
• wysokopopioł;
Jako główne snz Fe;0?. CaO. MgO.
Si02 — w więks piaszczystymi: dasz w lorfach sknn.-pew Al:03 — za-ar w torfach wysokićz ogólnej zawartość ;