głowy długiej ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia, wapniejące zapalenia ścięgna przede wszystkim mięśnia nadgrzebieniowego, “zamrożony bark” w rozumieniu capsulitis adhesiva, patologie stawu obojczykowo barkowego, zmiany zwyrodnieniowe w stawie łopatkowo-ramiennym, niestabilność w obrębie tego stawu, zespół górnego otworu klatki piersiowej.,.itd, W praktycznej diagnostyce można zastosować podział na trzy zasadnicze grupy. Pierwszą stanowią patologie dotyczące samego stawu. Mamy z nimi do czynienia w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawu lub zmian zwyrodnieniowych obejmujące bark. W dwóch pozostałych grupach patologie dotyczą tkanek okołostawowych. Jedna obejmuje procesy z zajęciem torebki stawowej i ograniczeniem ruchów zgodnym ze wzorcem torebkowym dla tego stawu-zwykle stosuje się tu pojęcie “zamrożony bark” lub capsulitis adhesiva. Objawia się silnymi dolegliwościami bólowymi postępującym ograniczeniem ruchomości (rotacja zewnętrzna, odwiedzenie, rotacja wewnętrzna) z tendencją do przykurczu przywiedzenio-wego. Proces ten przebiega w sposób fazowy. Zaczyna się od fazy bólowej, przechodząc w ból z dołączającym się ograniczeniem ruchomości, następnie okres mniejszych już dolegliwości bólowych ale narastającego upośledzenia zakresu ruchu po ostatną fazę stopniowego wycofywania się choroby. Druga postać, dla której używa się dość często określenia PHS simplex, bez cech zajęcia torebki, w której zasadniczą role grają procesy toczące się w pierścieniu rotatorów, najczęściej ścięgnie mięśnia nadgrzebieniowego, W uproszczeniu mamy wtedy do czynienia z osłabieniem roli stabilizującej pierścienia rotatorow W akcie odwodzenia prowadzi to do "górowania” głowy kości ramiennej
15