94 (102)

92 MIOLOGIA

Ryc. 3. Masa mięśniowa głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia (caput longum m. bicipitis brać hi i)

Jak widać na rycinie obok, mięsień ten (1) jest bardzo łatwo wyczuwalny na catej przedniej powierzchni ramienia, od okolicy łokcia aż do miejsca, w którym chowa się on pod mięśniem naramiennym. Aby lepiej uwidocznić mięsień dwugłowy, poleca się badanemu wykonać kilka ruchów „skurczu rozkurczu”, czyli zginania i prostowania przedramienia ustawionego w supinacji (patrz też ryc. 4).

Ryc. 4. Masa mięśniowa głowy krótkiej mięśnia dwugłowego ramienia (caput breve m. bicipitis brachii)

Aby odróżnić głowę krótką (1) od głowy długiej (2), w pierwszej fazie obmacywania badający stawia lekki opór wykonywanym przez badanego ruchom zginania przedramienia, ustawionego w supinacji. w stronę ramienia. Dwoma lub trzema palcami drugiej ręki ujmuje on przednią powierzchnię ramienia na wysokości jednej trzeciej bliższej, dotykając mięśnia piersiowego większego Następnie, wychodząc z tej pozycji, przesuwa palce w kierunku łokcia i w głąb w poszukiwaniu bruzdy oddzielającej masy mięśniowe głowy długiej i krótkiej mięśnia dwugłowego ramienia. Aby odnaleźć tę bruzdę, dobrze Jest polecić badanemu wykonać kilka ruchów „skurczu rozkurczu", czyli zginania i prostowania przedramienia w stawie łokciowym.

Ryc. 5. Masa mięśniowa głowy krótkiej mięśnia dwugłowego ramienia [caput breve m. bicipitis brachii)

Badający unieruchamia przedramię badanego między swoją ręką a klatką piersiową Przy takim ustawieniu kończyny górnej badanego badający może wykorzystać do palpacji obie wolne ręce. Na rycinie obok przedstawiono oddzielanie głowy krótkiej (1) od głowy długiej (2) mięśnia dwugłowego (patrz też ryc. 4) oraz od mięśnia kruczo-ramienne-go (3), na którym spoczywa kciuk prawej dłoni badającego