52 MIOLOGIA
Ryc. 67. Mięśnie prostowniki kręgosłupa [mm. erectores spinae).
Położenie topograficzne
Mięśnie zwane ogólnie prostownikami grzbietu (1) stanowią najgłębszą warstwę mięśniową tej okolicy. Znajdują się one po obu stronach wyrostków kolczystych w tylnej części blaszki luku kręgów (lamina arcus vertebrae) oraz wyrostków poprzecznych (processus transver-si) i rozciągają od szyi do okolicy krzyżowej. W ich skład wchodzą ciasno upakowane włókna (patrz ryc. 68), które w całości wypełniają bruzdy wzdłuż kręgów.
Między mięśniem zębatym tylnym górnym (m. ser-ratus posterior superior) a mięśniem zębatym tylnym dolnym (m. serratus posterior interior) znajduje się strefa ograniczona cienką blaszką rozcięgna pośredniego, rozpiętego od kręgosłupa do żeber na przestrzeni od żebra czwartego do dziewiątego. Uwaga: Rycina obok, na której osoba badana leży na boku. stanowi uzupełniającą ilustrację techniki dostępu opisanej przy rycinie 65.
Badany leży na brzuchu i ma za zadanie unieść (wyprostować) tułów. W okolicy lędźwiowej przy kręgosłupie pojawia się podczas tego ruchu uwypuklona masa mięśniowa.
Uwaga: Mięśnie prostowniki grzbietu składają się obustronnie z włókien zwanych mięśniem poprzeczno-kolcowym (między wyrostkami poprzecznymi a kolczystym) (m. transversospinalis). mięśniem pól-kolcowym klatki piersiowej (m. semispinalis thoracis). mięśniem kolcowym (m. spinalis). mięśniem najdłuższym klatki piersiowej (m. longissimus thoracis) oraz mięśniem biodrowo-żebrowym (m. ilioco-stalis). W praktyce wszystkie te mięśnie tworzą jedną niepodzielną masę mięśniową.