$32 Bndynfcł halowe i obiekty o specjalnym przeznaczeniu
żelbetowe monolityczne lub prefabrykowane. W przypadku bardzo dużych obiektów stosuje się przekrycia w postaci kopuł stalowych, żelbetowych lub drewnianych.
7.2. Systemy konsłrukcyjno-montażowe obiektów halowych
W Polsce rozwinęły się systemy budownictwa halowego z żelbetu, stali i drewna.
Z żelbetu opracowano następujące systemy konstrukcyjno-montażowe: FF (Fabryki Fabryk), P-70. JSB-L (Jednolity System Budownictwa) i JSB-TT.
W systemie FF stosowano hale produkcyjne i magazynowe z nawami rozpiętości do I8,0m i rozstawie słupów w kierunku podłużnym hali 6.0 i I2.0m. W ramach systemu produkowano następujące elementy podstawowe: słupy żelbetowe jedno- i dwugałęziowe, dźwigary z betonu sprężonego, płyty dachowe żelbetowe, belki podsuwnicowe i elementy ścienne. W systemie P-70 budowano hale jedno- i wielonawowe rozpiętości od 6,0 do 24.0 m. ze stopniowaniem co 3.0 m. Rozstaw słupów w kierunku podłużnym wynosił 6.0 i I2.0m. Podstawowe elementy konstrukcyjne - jak w systemie FF oraz dźwigary kablobetonowe, płyty żebrowe i łupinowe.
Podstawowe elementy JSB-L to słupy żelbetowe i dźwigary strunobetonowe. W JSB-TT na ryglach ułożonych w kierunku podłużnym hali opierają się płyty sprężone dachowe TT rozpiętości 9,0; 12,0 i 15 m lub płyty łupinowe Pj. rozpiętości 18,0 m.
W systemie BWP-71 zastosowano konstrukcję żelbetową o układzie poprzecznym /. elementów prefabrykowanych łączonych w ustrój ramowy w wyniku wykonania węzłów z betonu ..na mokro”. Zasadnicze elementy konstrukcyjne szkieletu to słupy, rygle, podciągi stropowe i stropodachowe oraz płyty stropowe i stropodachowe. Wzdłuż osi podłużnej budynku słupy są rozstawione co 6.0 m. a wzdłuż osi poprzecznej: nx 6.0m, nx 7,5 m i nx 9.0. Liczba naw n = 3, 4. 5.
Dla potrzeb budownictwa rolniczego opracowano system Fermbet, w którym konstrukcję nośną stanowiły układy trójkątne trójprzegubowe z kratowych dźwigarów żelbetowych ze ściągiem, opartych na slupach zamocowanych w fundamentach. Rozstaw dźwigarów wynosił 3,0 m, rozpiętość od 12.0 do 19.5 m. a wysokość słupów: 2,81; 3,3; 3,79 m. W systemie Fermbet wszystkie elementy były prefabrykowane.
Hale o konstrukcji metalowej dla budownictwa przemysłowego były realizowane głównie w systemach LHS-O i Mostostal LHS-N. System LHS-O umożliwiał wykonywanie hal jedno- i wielonawowych ocieplonych z transportem podpartym (OTP), podwieszonym (OTW) i bez transportu (OBT). Nawy miały rozpiętość od 12,0 do 30,0m. a rozstaw słupów wynosił 6.0 i I2.0m. Wysokość była wielokrotnością wymiaru 1,2m. Ustrój konstrukcyjny hal składał się
M slupów dwugałęziowych. kratowych wiązarów dachowych, p>—t, MA porf-■wicowych i elementów obudowy. W systemie 1 H5» N nmmwhytoiyhmywaf wiaty i hale nieocieptanc o ustrojach konstrukcyjnych shipown-wiązainwych r+u* łanowych. Rozpiętość wiat i hal wynosiła od 7.5 do Ift.Om. a ikw dtpOw43 lob 6.0 m. Wią/ary dachowe rozpiętości do I2.0m były wykonywane / ks/zatmw tuków giętych na zimno, natomiast rozpiętości 15,0 i 18.0 - t kanabnarwAdw
(walcowanych na gorąco.
W systemie R wznoszono budynki halowe unmer ;ainc jnb». ,hv«- • «i» Sonawnwc o konstrukcji stalowej r. ram pcłnościcnnych o rozpiętości od 12 dr* 30 m. ze stopniowaniem co 6.0 m.
System IIHS (Uniwersalnych Hal Stalowych) łta/wyr « mwmdiydl segmentach halowych rozpiętości 24 m na siatce słupów 21 z I 2m. SyiMMMl wykonywanie hal jedno- i wiclonawowych z trawynntw ptidparłjw i pndwi-<mym.
Opracowano również Izw. system Macet, Rozwiązania kMHby^MMh żowe lego systemu nawiązywały do polskich projektów hal okminl^alM|
Do budownictwa rolniczego był przeznaczony system Fer mstaL w przewidziano ramy bez ściągu rozpiętości od 9.0 do l5j)nnM^aBf|||IMM od 16.5 do 24,0 m i hale wielonawowe rozpiętości od 21.0 do 26.5 m. Rozpiętości ram zmieniały się co 1.5 m. przy stałym ich rozstawie w kaminku porffażnym co 4,5 m. Wysokości technologiczne wynosiły 2.4 2.7 i l.Om, a kat aachytw połaci dachu 16°,
System BHL-SI został opracowany pod kątem budowy hal jednonawowych w budownictwie inwentarskim rozpiętości 0.0 do 24^>m mm nynUU 1Ą, i 3.0 m. Rozstaw słupów 3,0 m. Podstawowym elementem konstrukcyjnym hali był stalowy wiązar kratowy oparty przegubowo na słupach żelbetowych mi dzonych w stopach. Był to typowy układ słupowo-ryglowy System BHL-S2 'lanowit odmianę systemu BHL-S I. w którym zastąpione stopy relbawwc dtpa-mi stalowymi. W systemie BHL-2 zintegrowano rozwiązania znane t syMHlde BHL-SI i BHL-S2, a budynki zrealizowane w systemie BHL-2 znalazły zastosowanie w budownictwie inwentarskim (głównie fermy drobiu) i magazynowo--składowym. Hale miały rozpiętość od 7.5 do 24.0m ze stopniowaniem co l.Sm Rozstaw słupów był stały i wynosił 3.0 m.
W systemie Blll.-Z konstrukcję nośną stanowią układy słupowo-dżwigam-*e ze słupami stalowymi lub żelbetowymi i kratowym dźwigarami iiakiwyw rozpiętości od 7.5 do 18.0. 21.0 i 24.0m. Rozstaw wiązaniw lim. a slupów w kierunku podłużnym 3.0 m.
Z drewna klejonego warstwowo opracowano system konstrukcyjno monta /tmry DK (DK-1. DK-2. DK-0> przeznaczony do stosowania w obiektach przemysłowych. użyteczności publicznej, budownictwa wiejskiego i rolniczego, komunikacyjnych itp.