pkm osinski89

3. Wały i osie

Podstawiając do wzoru (3.8)

3. Wały i osie

i At, ze wzoru (3.5). otrzymamy

stąd

« 0,0735

i 0,001-32// Vir-8lT)00w- 0,004

Za pomocą wzorów (3.6) i (3.9) otrzymamy jednakowe średnice wtedy, gdj spełniony będzie warunek

W przypadku gdy przyjmiemy określony materia! walu, możemy obliczyć wartość Nin, przy której średnice obliczone ze wzoru (3.9) i ze wzoru (3.6) będą jednakowe (op dla stali 15 k_m = 20,0, a obliczone N/n = 0,0582). W tym przypadku otrzymam; jednakową średnicę d = 11,5 cm z obydwu wzorów. Dla d< 11.5 decyduje waniad na dopuszczalny kąt skręcenia, a dla d> 11,5 warunek wytrzymałościowy [tok (3.6)]. Z powyższych rozważań wyciągamy następujący konstrukcyjny wniojd W przypadku gdy decyduje dopuszczalny kąt skręcania (dla średnic małych), nie warto stosować stali o dużej wytrzymałości, natomiast przy średnicach dużych należ; stosować materiały o dużej wytrzymałości. Obliczenia powyższe są przybliżone, gdp pominęliśmy zginanie walów. W przypadku gdy momenty gnące są duże w porównaniu ze skręcającymi, wtedy posługując się wzorami (3.6) i (3.9) możemy dobrać zby małą średnicę walu i spowodować awarię. Aby nie dopuścić do nadmiernego zginani) walu, należy odpowiednio dobrać rozstawienie podpór. Proponuje się przyjramtó rozstawienie podpór / według następujących zaleceń:

-rWSsfd cm, gdy wały są słabo obciążone,

135 i/d era, gdy wały są mocno obciążone.

Podpory należy rozmieścić tak, aby kola pasowe, zębate lub inne części zginające wal znajdowały się możliwie blisko podpór.

3.4. Obliczanie wytrzymałościowe walu dwupodporowego

Wały dwupodporowe obliczamy na zginanie i skręcanie. W dowolnym przekroją wału panuje naprężenie normalne wywołane zginaniem

m ^9*^mn£	(3.11)
oaz styczne wywołane skręcaniem
91	Bili)
| W
Naprężenia zastępcze obliczamy według hipotezy Hubera największej energii od*
kształcenia postaciowego
at = y/oi+2xj .	ai3)
Naprężenia gnące w wałach są z reguły obustronnie zmienne, a naprężenia skręcają* ce — jednostronnie zmienne. Licząc według wzoru (3.13), otrzymujemy zbyt duży upał bezpieczeństwa. Biorąc pod uwagę powyższy fakt. możemy naprężenia tnące
wstawić do wzoru zmniejszone w takim stosunku jak kti!km. przyjmujemy naprężenia zastępcze	W związku z tym
o» - .	(3.14)
gdzie zredukowane naprężenie
	(3.15)
Przekształcając ten wzór do postaci
i -m	(3.16)
piat
	(117)
możemy obliczyć moment zastępczy
	13J8)
W przypadku jednoczesnych naprężeń zginających i skręcających obowiązuje wzór
0.13) oraz wynikający z niego wzór na moment zastępczy
M. * y/Mf+MP .	(3.19)
1 Warunek wytrzymałości dla danego przekroju ma postać
M. i	G3J20)