Wybrane procedury statystyczne
■■
Analiza przeżycia
Do wizualnej oceny założeń modelu proporcjonalnych hazardów służy funkcja^'. * cox.zph(survival). Na rysunku 3.41 przedstawiono graficznie (używając funkcji cox.zphO) jak zmienia się w czasie zależność pomiędzy daną zmienną a funkcją ryzyka w modelu Coxa. Na podstawie takich wykresów możemy wizualnie ocenić ^ : czy nie ma podstaw do odrzucenia hipotezy o braku zmian efektu danej zmiennej w czasie. Procedury do estymacji współczynników modelu są zaimplementowane w funkcji coxph().
Poniżej przedstawiamy przykładową sesję w R.
Wynik działania tego kodu przedstawiony jest na rysunku 3.42.
i » wczytujemy zbiór danych GBS02 z pakietu ipred Crequire("ipred") data("GBSG2", package =, "Ipred")
# budujemy drzewo decyźyjne dla ocen krzywej przeżycia GBSG2ct <- ctree(Surv(time, cens) ~ ..data = GBSG2)
: plot(GBSG2ct)
> m określamy model proporcjonalnych hazardów Coxa
> fit <- coxph(czasy"Nowotwor+Wiek, data“daneO)
> # sprawdźmy założenia modelu o niezależności współczynników od czasu
> (temp <- cox.zph(fit))
> * organoleptyczna weryfikacja założeń modelu
> plot(temp)
> « informacje o dopasowanym modelu, wartoSci ocen współczynników,
wartości testów na istotnośó tych współczynników
> aummary(fit) ;■ •• ,
Cali:
coxph(formula =* czasy ' Nowotwor + Wiek, data « daneO)
n-86 (11 observations deleted due to missingness) coef exp(coef) ee(eoaf) z p Nowotwor 1.7537 5.776 0.5957 2.94 0.0032
Wiek -0.0563 0.945 0.0434 -1.30 0.1900
exp(coef) exp(-coef) lower .95 upper .95 Nowotwor 5.776 0.173 1.797 18.56
Wiek
17 29 37 40 42 48 49
Rysunek 3.41: Graficzna ocena założeń modelu proporcjonalnych hazardów Coxa
f
pnodes < 0.001
yes
I I I I 0500 15002500
lilii 0500 15002500
I I I r T
0500 15002500
Raquare» 0.132 (max possible- 0.683 ) l.lkelihood ratio test» 12.2 on 2 dl, p-0,00228
Wald test =10 on 2 df, p-0.00672
e (logrank) test =11.6 on 2 df, p=0.00300
Model proporcjonalnych hazardów to bardzo ogólny model, ale w analizie prze-: > życia rozważa się też bardziej specyficzne modele. Analizę regresji wykonać moż- . nu również z wykorzystaniem funkcji survreg(survival). Pozwala ona na ocenę f?: współczynników modelu, umożliwia wybór rozkładu dla zmiennej objaśnianej (mo-być opisywana rozkładem Weibulla, wykładniczym, logistycznym, lognormalnym, (• 1 loHzcze kilkoma innymi, mniej popularnymi). Dla dopasowanego modelu możemy leż wykonać analizę wariancji, służą do tego funkcje anova.coxph(survival) ,v I «nova.aurvreg(survival)..
Ostatnim przykład, który przedstawimy w tym podrozdziale, będzie dOtyczył|g| wykorzystania drzew decyzyjnych w analizie przeżycia. Poniżej przedstawiamy przy- :?,<■ kliul użycia funkcji.ctree(party) zapożyczony z pliku pomocy dla funkcji ctree
>20
, Node 3 (n = 248) 1 Node 4 (n = 128) Node 6 (n = 144) Node 7 (n = 166)
0.8 0.6 0.4 0.2 lilii 0500 15002500
Rysunek 3.42: Przykład drzewa decyzyjnego zastosowanego do analizy przeżycia