Przypisy

Przypisy

ti Przykładowy wzór:

-bez podawania wydawnictwa

W. Zaczyński, Praca badawcza nauczyciela, Warszawa 1968, s. 5.

-z podaniem wydawnictwa (nie jest to konieczne)

W. Zaczyński, Praca badawcza nauczyciela, Warszawa 1968, PZWiyfe 5.

2.    Jeśli w tekście kontynuujemy rozważania za tym samym autorem, to kolejny przypis powinien wyglądać następująco:

Tamże, s. 6.

3.    Jeśli nadal kontynuujemy nasze rozważania za tym samym autorem, to ponownie możemy zastosować przypis:

Tamże, s. 7-11.

4.    Jeśli nie korzystamy już z tego autora, ale po kilku - kilkunastu stronach w tym samym podrozdziale (!) wracamy do niego, to nie ma potrzeby, aby przepisywać go w całości, lecz np. wstawić następujący przypis:

W. Zaczyński, Praca badawcza..., op. cit., s. 15.

5.    Jeśli w tekście umieściliśmy cytat i opatrzyliśmy go w cudzysłów to przypis powinien wyglądać następująco:

Cyt. za: W. Zaczyński, Praca badawcza nauczyciela, Warszawa 1968, s. 5.

6.    Jeśli autor z którego korzystamy również posiłkuje się na innym autorze to możemy zastosować jeden z dwóch poniższych wzorów:

-Cit. za W. Zaczyński, Praca badawcza nauczyciela, Warszawa 1968, s. 5.

-W. Zaczyński, Praca badawcza nauczyciela, Warszawa 1968, s. 5. za: T. W. SHowacki, Metodologia pedagogiki pracy, Warszawa, 1968, s. 15-30.

Podajemy tylko pierwszą literę imienia

Po nazwisku stawiamy przecinek

Niefjjszemy stopni ani tytułów naukowych autora

Pełne dane biograficzne podajemy tylko raz w danym podrozdziale

Jeżeli na dane dzieło powołujemy się bezpośrednio po sobie kilka razy to

używamy określenia Tamże (ewentualnie Ibidem)