i*'
rU7.
VWE.V
d Kruglansfci;
\.
27.Przesunięciu postaw w grupie sprzyjn:
»
i
i
»
!
«$kod przymiotu*. 1082
3.20,Którzy /. nł/oj wymienionych nulorów wnloSH znaerą-cy wkłnd w poznanie procesów wpływu mniejszości ;i. na większość:
oUV'.’ *. rc'—.:/--. -. .
^_£ajonvj—^
'Mosemnei;
osonf
70r:>
Sl.s. Aach prowadził pierwsze eksperymenty ned kon-formizmem :
2Sv A'u' l^tacKirzyd/.icstycb;
M\f .fatach pięćdziesiątych;
Mf • c.- w lakach siedemdzi esiąrych; 5^: d. na początku śmiecia;
*22.Tak zwane "dyskretne” metody badań w psychologii społecznej eh ara kle ryzują się tyrn, iż:
a. polepszają nastrój osób badanych;
b. tworzą dobre relacje miedzy hafciiym s badającym;
c. wymagąją bardzo ptccjzyjnych inrzędzi ponu’arowych; c. redukują wph-w potrzeby zprc&zry spoiscznej z ta wyniki
_ • -*. •'w—-.
'23. Które zdarzenie nie jest remiza ej ą skryptu:
^.2- podróż poślubna topienie Marzann}' py C wizyta u dcntystY
ęTjpodróż w ni ez rum e
•___ •
Ż24.Eksperymenty Geis (1970) nad efektywnością osób o ■S różnym poziomie makia welizmu, wykazały źe:
a. istnieje sjiny zu-iązek między poziomem mskiarwijzmu . - a liczbą koalicji, zawieranych podczas realizacji zadań; .gr' b. osoby o wysokim poziomie ma)os welizmu w sytuacjach wielo2jnao2C5'ch uzyskują lepsze wyniki w grach ze-^V-. ssokmYch niż osobv o niskim cozicrmc-rnikiawclj-z mu;
c wysokim poziomie maidawchzmu częściej niż osoby o niskim poziomie jnaiaawćiizmu zrywają koah-
^d- osoby o niskim poziomie raakia welizmu lepiej funkcjo-|i|H§|£nują “W sytuacjach konfliktu emocjonalnego niż osoby o S^E^wysokim makiawelizmie;
^GŁggggłrf^. ......
iw^bieg indukcji, który podnosi poziom decentmcji u jjp^l'ćka. polega na;
wkiuu pczyrywnych iub ncgaiywrpoh konse-^^nykwencji zachowania dziecka cha innych osób; jpb?fe uńJ^ówar, i u dziecka w sposób emp« tyczny; g^crwskazyw'ani u dziecku przyczyn jego zaciiow2Tiia; ^cdjjiagnidzaaiii ddcckn za zachowania pozytywne d)a in-
3SŁff.Aiy:~': '
W.-S+ *~ ■ l:wJ toslu 1H4
n. tendencji ck> uzyskania natychmiastowej gratyfikacji cd partnera;
b. naruszaniu reguł ekv\r.valentncj wymiany interpersonal
nej;
c. dążeniu do zdobywania jak najwięcej dla siebie;
d. uzyskaniu debrego samopoczucia;
a. wyraźne ograniczenia proceduralne podczas dyskiisji.
b. siedzenie uczestników dyskusji w dużej saJi> obok siebie. '2yąrc. prc-?.'adzenie dyskusji w malej saii, siedzenia "twarzą v>
^ ^ twBiz", swobodny' klimat dyskusji;
< (^)brać: wyraźnych kontrowersji wśrOO członków grupy;
2S.Jan«k wybk szybę w samochodzie, grając na szkolnym boisku w pfłkę. Koiejni świadkowie teoo wos-.rżenia rozmaicie je wyjaśniają. Kio z niżej wymlsnio-nych osób najłatwiej pepołn! tzv^ poostewowy błąd drt<ybucyjny;
a. nsTDłilsrY crrvjaciel Jahka: !
/O ' . . ‘
Qjsam j ejłcx;
c. prz>'&ockry obserwulor;
d. wiaścickd samochodu, któremu Janek uszkodzi! samo
chód;
29.Ró\vnDśdowe preferencje aiokaoyjne są częstsze, w • spoteczehstwie, gdy: / r „
a poziom gospodarczy krąju jen wysoki a cńuroincr produkcji. wymaca wysokich kwalifikacji;
b. niska jest podaż niewykwalifikowanej Icadry pracowniczej;
^bj^cziom gospcdcrczi■ kraju jest dosc nsslo a cnarrfkieu produkcji aie wymaga zhnt wysokich kwalifikacji od pracowników, kiónch jest dużo; cL u^ebe stworzyć matenalne zschrt}* do podnoszenia kwrdifikscji pracowników;
’30^Teoria atrybucji lo przykład podejścia teoretycznego:
^i^n^oraliłcgo; ^
>. ps>'chonn^iityczDago;
^c^xxzna wcze^o; 0
d. humard sycz nc go;
31.JaWo są korzenie teoretyczne koncepcji osobowości flUtorjlarneJ, Adomo i innych.
r^\ •
^.icc^r.c poznawcze; o. teoria p>';h*u ^ / J
c. psychoanaliza; / ‘ •• *
d fcciurrioryzm;
v- - r ■ •