/u / pękniętego guza do jamy otrzewnej może być przyczynił ro/wo Suwak otrrnwnaj ju poważnego schorzenia określanego mianem śluzaka otrzewnej (my.Konm peńtonei). Bardzo rzadko w jajniku występuje niezłośliwy guz Brennera (1,5-2.5% wszystkich nowotworów jajnika). Są to lite. twarde, włókniste guzy zbudowane / nabłonka przypominającego urot/ielium pęcherzu moczowego. Leczenie nowotworów niezłośliwych jajnika polega na usunięciu zmiany.
Nowotwory nabłonkowe graniczne jajnika zajmują pośrednie miejsce
Ł między nowotworami niezłośliwymi i złośliwymi. Występują u ko
biet młodszych niż te chorujące na nowotwory złośliwe jajnika. Najczęściej wykrywane są guzy^surowicze (65%)v.ś]uzowe (35%), mieszane (5%). Najważniejszym elementem różniącym guzy graniczne od zmian złośliwych jest brak destrukcyjnego naciekania penetrującego do podścieliska. Nowotwory tej grupy mogą dawać implanty do błon surowiczych i narządów jamy otrzewnej.
Podział nowotwo-row granicznych jajnika
granicznego
Graniczne guzy jajnika dzielimy na:
• surowicze;
• śluzowe;
• endometrioidalne;
• jasnokomórkowe;
• mieszane;
• guz Brennera.
Guzy graniczne surowicze częściej występują jednostronnie, często po wewnętrznej stronie torbieli obserwuje się rozrosty brodawkowale. Około 35% tych nowotworów powoduje rozsiew implantów na powierzchni otrzewnej. Wśród nowotworów granicznych śluzowych rozróżniamy dwie postacie: jelitową i szyjkową, w zależności od rodzaju nabłonka, którym wysłane jest wnętrze torbieli. Około 15% tych guzów współistnieje z implantami na otrzewnej, które mogą doprowadzić do zmian śluzowych otrzewnej (ni wonią periJoncT)\Pozostałe typy nowotworów granicznych Występują bardzo rzadko.
Rozpoznanie nowotworu granicznego należy do histopatologa wykonującego badanie śródoperacyjne i ostateczne. U kobiet po meno-pauzie leczeniem z wyboru jest całkowite wycięcie macicy vyraz z przydatkami. U młodych kobiet z guzem granicznym jajnika u I stopniu zaawansowaniu klinicznego (zadumana ciągłość torebki guza), wyjjgcie przydatku ze zmianą jest postępowaniem wystarcza* jąeym, które gwarantuje wyleczenie. Jeżeli zabieg operacyjny jest ograniczony tylko do wyłuszczenia zmiany / pozostawieniem części jajnika, to nie można wykluczyć nawrotu procesu nowotworowego.
W sytuacji huiku ciągłości inn*hki gu/ą, niecałkowitego uMinięcia zmiany, obecności wyroili btoduwknwutych na zcwnętr/nej j>«» wierzchni guza, stwierdzenia implantów otrzewnowych należy wlą czyc uzupełniającą chemioterapię. Rokowanie po leczeniu jest dobre. Przeżycia pięcioletnie uzyskuje się u 90 80% pacjentek.
Raki jajnika dzielimy na:
• surowicze (40-50%);
• endometrioidalne (15-30%);
• śluzowe (5-15%);
• jasnokomórkowe (5-1()%);
• niezróżnicowane (5-15%);
• niesklasyfikowane;
• mieszane.
Rak jajnika rozwija się głównie u kobiet w okresie około- i potne* nopauzalnym (średnia wieku 53 lata) (ryc. 17.7). Nowotwór ten nie zwykle rzadko występuje u młodych kobiet i dziewczynek. Rak jajnika częściej rozwija się u nieródek i kobiet, które rzadko rodziły, /a równo ciąża, jak i antykoncepcja hormonalna obniża ryzyko wystąpienia raka jajnika w późniejszym wieku. Ma to związek / c/ę
Podłittl raku jtijnikn
Myt 17.?. Rak jttjrtik.i !?topWti*t /•mwansowmiin Ic