Reakcja układu krązenia na zmianę pozycji ciala próba Cramptona

PRÓBA CRAMPTONA

Na podstawie zachowania się częstości tętna i ciśnienia tętniczego skurczowego, w różnych pozycjach ciała (leżąca i stojąca), obliczamy wskaźnik Cramptona. Pozwala on śledzić oddziaływanie układu nerwowego autonomicznego na układ krążenia. Ponieważ w wyniku treningu dochodzi do zmiany napięcia części współczulnej i przywspółczulnej układu autonomicznego, test Cramptona może być pomocny w ocenie wydolności fizycznej. W stanach przetrenowania dochodzi do uzyskania gorszych wyników indywidualnych wskaźnika Cramptona. W próbie tej nieznaczne przyspieszenie częstości skurczów serca i podwyższenie ciśnienia skurczowego krwi świadczą o prawidłowej reakcji sercowo-naczyniowej, zaś obniżenie ciśnienia skurczowego krwi, niezależnie od częstości tętna, wskazywać może na zaburzenia w układzie krążenia.

Zadanie:

Obliczyć wskaźnik Cramptona i ocenić reakcję układu krążenia.

Postępowanie:

Badana osoba po założeniu mankietu sfigmomanometru przyjmuje pozycję leżącą. Po 10 minutach odpoczynku w pozycji leżącej mierzy się częstość tętna i ciśnienie tętnicze. Następnie badany przyjmuje pozycję stojącą i po 2 minutach stania wykonany zostaje ponownie pomiar tętna i ciśnienia. Na podstawie otrzymanych wartości różnicy tętna i ciśnienia skurczowego krwi oblicza się wartość wskaźnika Cramptona wg wzoru:

IC = 25(3,15 + DTS x DPA/20)

gdzie:

IC - Index Cramptona

DTS - różnica ciśnienia skurczowego krwi (w cm)

DPA - różnica częstości tętna

Kryteria interpretacji wyników:

Bardzo dobra    -    >95

Dobra    -    80-94

Dostateczna    -    65-79

Zła    -    <65