reso2

998 prostytucja - historia, uwarunkowania 1 formy zjawiska

-Czynniki kulturowe i somatyzację świadomości w połączeniu z warunkami pozwalającymi jednostce na poszukiwanie doznań, W społeczeństwie doznań i cywilizacji Uży-ęja, oscylującej między hedonistycznym yyyuzdaniem i maksymalizacją doznań, ą dekadencką, nihilistycznąautodestrukcją W tym przypadku możemy mówić o prostytucji uwarunkowanej kulturowo; -czynniki wpływające na dewiacyjną tożsamość Jednostki I prowadzące ją do prostytucji dewiacyjnej, czyli takiej, której źró-cjeł należy dopatrywać się np. w promiskuityzmie, zaburzeniach seksualizmu bądź zaburzeniach osobowościowych, tzw. osobowości prostytutki; w grupie tej znalazłyby się także takie czynniki, jak zaburzenia psychopatologiczne czy niedojrzałość emocjonalna.

Środowisko zawodowe prostytutek jest zróżnicowane, podobnie jak dawniej hierarchia jest zależna od:

-    miejsca zawierania znajomości (prostytutki uliczne, dworcowe, przydrożne tzw. tirówki);

-    miejsca odbywania stosunku prostytucyjne-go (pracownice salonów masażu, agencji towarzyskich, stojące w bramach domów);

-    czasu oddawania się prostytucji (lolitki, me-wki, świnki - młode w zawodzie; muzeum, rezydentki - pracujące dłuższy czas);

-kryterium zawodowości (rozmaitego typu nazwy wynikające np. ze specjalizowaniu się w określonego typu usługach seksualnych);

-    kategorii klientów.

Regulacje prawne. Prostytucja jako zjawisko społeczne nieustannie wymusza na społeczeństwach potrzebę jej Uregulowania. Wynika to z zagrożeń, Jakie wiążą się z jej istnieniem, zarówno epidemiologicznych, zdrowotnych, jak i społecznych np. przestęp-czościąokolo prostytucji, handlem narkotykami, alkoholizowaniem się czy kradzieżami. Na przestrzeni wieków stosowano rozmaite podejście do problemu, poczynając od systemu prohibicji, zwanego też systemem ekstrami-nacyjnym (polegał na zakazie uprawiania prostytucji pod groźbą kary), przez system re-glamentacyjny (kontroli prostytucji, rejestrowaniu prostytutek i poddawaniu każdej z osób uprawiających nierząd przymusowym oględzinom lekarskim). W następstwie powstał system neoregiamentacyjny, gdzie w miejsce rejestracji policyjnej wprowadzono rejestry sa-nitarno-lekarskie, ograniczając jurysdykcję w tym zakresie policji obyczajowej. Aktualnie w wielu krajach panuje system abolicjonistycz-ny, polegający na zniesieniu wszelkiej rejestracji prostytutek, co wpływa nie tylko na dekrymi-nalizację uprawiania nierządu, ale także na zaostrzenie kar dla tych, którzy czerpiąkorzyś-ci z prostytucji, i handlu kobietami. W 1949 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło Konwencję w sprawie zwalczania handlu ludźmi i eksploatacji prostytucji. Wśród 28 artykułów znajdują się te, które postulują żeby ukarać każdego, kto: dostarcza, zwabia lub uprowadza w celach prostytucji innąosobę, a nawet za jej zgodą; eksploatuje prostytucję innej osoby, nawet za jej zgodą utrzymuje, prowadzi lub finansuje dom publiczny albo wynajmuje lub odnajmuje pomieszczenia dla celów prostytucji innych osób (art.1 i 2). Polska ratyfikowała ten dokument 29 lutego 1952 r.

W polskim systemie prawnym prostytucja nie jest karana. Karane jest natomiast strę-czycielstwo, kuplerstwo i sutenerstwo, o czym traktują art. 203 i 204 k.k. Zgodnie z treścią art. 203 k.k. podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat ten: „kto przemocą, groźbą bezprawną podstępem lub wykorzystując stosunek zależności lub krytyczne położenia, doprowadza innąosobę dc uprawiania prostytucji”. Przepis art. 204 § 1 i 2 penalizuje przestępstwo sutenerstwa i kuplerstwa. Sute-nerstwem jest czerpanie korzyści majątkowych z cudzego nierządu i można się go dopuścić z winy umyślnej, tzn. że w świadomości sprawcy muszą odbić się dwa elementy: czerpanie korzyści majątkowych i pochodzenie tych korzyści z nierządu. Zgodnie z art. 204 §1 k.k. karze pozbawienia wolności do lat 3 podlega ten „kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nakłania innąosobę do uprawiania prostytucji lub jej to ułatwia”. Odpowiedzialności z § 2 podlega ten „kto czerpie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inną osobę”. Surowszej odpowiedzialności z § 3 podlega sprawca, który dopuszcza się sutenerstwa, w formie określonej w § 1 i 2 w odniesieniu do osoby małoletniej. Chodzi tu o osobę małoletnią w rozumieniu prawa cywilnego, czyli taką, która nie ukończyła jeszcze 18 lat. Sprawca przestępstwa określonego w § 3 podlega karze pozbawienia wolności od roku do

Schemat 1.

Schemat 2.

Schemat 3.

Schemat 4.

, 'V d . wczesna inicjacja seksualna ;	-►	ryzykowne zachowania obyczajowe nasycone Wzmocnieniami nałogowymi ■	-►	ze^rony^jpy	->	'0 ■ ■; i
		i '• c ' ,v		■ '		liii

Schemat 5.

Schemat 6.

Wejście w krąg rówieśniczy ■ tub towarzyski, który wprowadza jednostkę w prócbder

sieci zależności

10 lat. Odpowiedzialności karnej podlega także sprawca przestępstwa z § 4, który zwabi lub uprowadza inną osobę do prostytucji za granicą.

Prostytucja nieletnich. Jedną z najpoważniejszych kwestii związanych z prostytu-cjąjest dynamicznie rozwijający się nurt prostytucji nieletnich. Warunkowany jest głównie przez takie czynniki, jak:

1) Dewiacyjna struktura rodziny - często dochodzi tu do wczesnej inicjacji seksualnej, na drodze wykorzystywania seksualnego dzieci przez dorosłych bądź poszukiwania kompensujących wzmocnień w obliczu ubóstwa potrzeb emocjonalnych, bezpieczeństwa, akceptacji. Dziecko, nastolatek - poszukując owych substytutów akceptacji - jest skłonny poświęcić wiele, nawet własne ciało, z czasem przyjmując takie zachowania jako źródło dochodów.

2) Nałogowe kontinuum zachowań dewiacyjnych wieku dorastania - następująca w okresie adolescencji burza hormonalna zmienia postrzeganie siebie przez jednostkę,