rosliny2

Gatunek: Acer negundo L - klon jesionolistny

Występowanie: Ameryka Północna; nad brzegami rzek i w lasach mieszanych. W Polsce często zdziczały.

Wzrost. Drzewo do 15 (20) m wysokości, najczęściej wielopniowe. Korona szeroka, luźna, Główne konary z wiekiem szeroko rozpostarte, a gałęzie przewisające. Krótkowieczny i szybko rosnący.

Pędy. Młode zielone, błyszczące, pokryte białym, łatwo ścieralnym nalotem.

Liście. Nieparzystopierzastozłożone z 5 (7) lub 3 listków. Boczne listki często klapowane! Jesienią najczęściej jasnożółte.

Kwiaty. Zielonożółte w zwisających kwiatostanach; przed rozwojem liści -w lll-IV. Roślina dwupienna.

Owoce. Żółtawobiałe skrzydlaki połączone pod kątem ostrym. Nasiona wydłużone, lekko wypukłe. Dojrzewają we IX i wiszą długo na drzewie.

System korzeniowy. Główne korzenie rosną głęboko, jednak bezpośrednio pod powierzchnią gruntu dużo drobnych korzeni.

Wymagania: gatunek pionierski, rośnie dobrze zarówno na suchych, jak i mokrych stanowiskach. Znosi zalewanie. Stanowisko słoneczne lub półcie-niste. Odporny na mrozy, zanieczyszczenia powietrza i suszę. Wrażliwy na silne wiatry ze względu na kruche drewno. Łatwo się rozsiewa. Nie ciąć wiosną. STREFA 4

Walory dekoracyjne i zastosowanie: drzewo o ażurowej koronie, ciekawe podczas kwitnienia. Dobre do rekultywacji terenów zdegradowanych, ewentualnie sadzenia w parkach. W mieście wyma ga umiejętnego stosowania gdyż jest niebezpieczne ze względu

na kruche gałęzie (należy sadzić rośliny jedno pniowe z właściwie ukształtowanym przewodni kiem). Wybierać miejsca zaciszne, osłonięte od silnych wiatrów. Stare drzewa często schorowane, z guzowatymi naroślami na pniach i licznymi odrostami.

Odmiany:

'Flamingo' niewielkie drzewo do 5-7 m wysokości. Młode liście intensywnie różowe, potem białoróżowe, w końcu biało obrzeżone. Ogonki liści również różowawe. Bardzo atrakcyjna odmiana także do mniejszych ogrodów. W celu zintensyfikowania zabarwienia należy drzewo co kilka lat odmłodzić. STREFA 5A

'Odessanum' - odmiana odeska. Wprowadzona do uprawy w 1890 roku przez Rothego w Odessie. Liście w okresie rozwoju brązowawe, potem ztocistożółte. Odmiana żeńska. Wymaga stanowiska słonecznego, w przeciwnym wypadku liście zielenieją. Cenna odmiana do parków i ogrodów jako akcent kolorystyczny.

'Variegatum' - odmiana białopstra. Wzrost słabszy - do 7 m wysokości Li ście w okresie rozwoju różowawe, potem nieregularnie biało obrzeżone lub całkowicie białe. Skrzydlaki również białopstre. Zastosowanie podobne jak poprzedniej odmiany.

17