i odporny na silne wiatry. Dobrze rośnie w warunkach miejskich. Znrr ,i i u cie. Nieco podatny na mączniaka. STREFA 5A
Walory dekoracyjne i zastosowanie: cenny „techniczny" krzew do ziHnu miejskiej w różnych sytuacjach (skarpy oraz pasy zieleni przy trasach komu nikacyjnych) oraz w rekultywacji hałd. Sadzony grupowo tworzy trudno In przebycia cierniste zarośla. Niekiedy stosowany w żywopłotach.
Liczy około 125 gatunków (drzewa i krzewy) należących do prastarej rodziny, kto rej początki rozwoju sięgają 100 milionów lat. Liście pojedyncze, całobrzegie, ulo żonę skrętolegle. Rośliny jednopienne, kwiaty złożone z ozdobnych tepali (be/ podziału na działki kielicha i płatki korony). Owoce złożone z mieszków, walcowate lub nieregularne. W opisanych gatunkach zwykle nieliczne. Rozmnażanie: wysiew nasion wiosną po stratyfikacji (wszystkie gatunki). Nasiona po przesuszeniu tracą zdolność kiełkowania. Odmiany rozmnażamy przez sadzonkowanie lub szczepienie (najczęściej na M. kobus)
Występowanie: Japonia; na glebach
żyznych, wilgotnych.
Wzrost. Małe lub śre< niej wielkości drzewc wyrastające u nas do 10-15 m wysokości i 6-8 m szerokości.
■
Korona początkowo zaokrąglona, z czasem szeroka, konary starych drzew często rozłożyste.
Liście. Odwrotniejajowate do 10-15 cm długości, nagle zaostrzone. Jesienne zabarwienie żółte.
Pąki. Owłosione, zróżnicowane na większe - kwiatowe oraz mniejsze - liściowe. Kwiaty. Białe, lekko zaróżowione u nasady, szeroko otwarte, do 10 cm średnicy, przed rozwojem liści; obfite kwitnienie w połowie IV- p. V.
System korzeniowy. Główne korzenie rozpostarte zarówno płasko, jak i głęboko. Korzenie mięsiste, wrażliwe.
Wymagania: najlepsze gleby żyzne, głębokie i przewiewne o odczynie od kwaśnego do słabo zasadowego. Nie lubi gleb płytkich i suchych. Najbar dziej mrozoodporny z azjatyckich gatunków magnolii. Stanowisko stonecz ne lub lekko zacienione, najlepiej osłonięte (wrażliwość na wiosenno przy mrozki). STREFA 6A
Walory dekoracyjne i zastosowanie: wspaniałe, kwitnące drzewo do sadze nia pojedynczo w średniej wielkości ogrodach i parkach, a także na dużych skwerach. Doskonale komponuje się z niskimi roślinami o podobnej porze kwitnienia i kontrastowych kwiatach (np. Rhododendron rcpens, I lica car nea). Rozmnażane z siewu zakwitają dopiero po 15, a nawet 30 latach, mnożone wegetatywnie - po 10 latach.
173