Liście. Asymetryczne, bardziej wydłużone, skórzaste i błyszczące. Jesienią długo zielone.
Owoce. Podobnej wielkości jak u U. Iaevis, ale nieorzęsione, siedzące i z orzeszkiem osadzonym niecentralnie.
System korzeniowy. Mocny, gęsty, głęboki typu palowego lub sercowate-go z dużą ilością korzeni bocznych. Liczne odrosty korzeniowe. Może być trudny w pielęgnacji.
Wymagania: bez większych wymagań glebowych. Najlepiej jednak rośnie na glebach luźnych, głębokich żyznych - średnio suchych i wilgotnych. Preferuje odczyn od słabo kwaśnego do zasadowego (lubi wapń w glebie). Znosi nawet długotrwałe zalewanie. Stanowisko słoneczne lub półcieniste. Odporny na mrozy i bardzo odporny na działanie silnych wiatrów. Dobrze znosi upały i suszę. W gorszych warunkach bardziej podatny na chorobę naczyniową wiązów. STREFA 5A m
Walory dekoracyjne i zastosowanie: drzewo do sadzenia pojedym />> luli w małych grupach w krajobrazie otwartym i dużych parkach oraz do umai niania skarp i brzegów rzek i zbiorników wodnych. Ze względu na podał ność na chorobę wiązów nie zaleca się sadzenia w większych grupach (n. t| lepiej pojedynczo). Nadaje się również na formowane żywopłoty i szpalery
Występowanie: kultywar mieszańcowego pochodzenia.
Wzrost. Małe drzewo o półkolistej, parasolowatej, zwartej koronie do 5-6 m wysokości i szerokości. Gałęzie często zwisają aż do ziemi. Wzrost powolny Liście. Ciemnozielone, duże, szorstkie i gęsto ułożone na pędzie. Jesienią - żółte.
Wymagania: jak u U. glabra. STREFA 5A
Walory dekoracyjne i zastosowanie: cenna odmiana nawet do mniejszych ogrodów; dobrze wygląda w sąsiedztwie wody lub miejsca do siedzenia.