rosliny3

Liście. Zimozielone, skórzaste, zmienne w kształcie (heterofi-lia) - na pędach wegetatywnych 3-, 5-klapowe, na kwitnących - jajowate, zaostrzone, bez klap. Kwiaty. Mato atrakcyjne, zielonkawe, wyjątkowo późno we IX—X.

Owoce. Niewielkie, kuliste, granatowoczarne, dojrzewają wiosną następnego roku. Lekko trujące.

System korzeniowy. Typu sercowatego, wyjątkowo gęsty. Korzenie czepne na pędach dorastają do 10 mm dfugości i są wrażliwe na nasłonecznienie.

Wymagania: dość tolerancyjny, ale najlepiej rośnie na glebach żyznych, dostatecznie wilgotnych, zasobnych w wapń. Stanowisko półcieniste i cieniste. W przypadku lepszych, wilgotniejszych gleb także słoneczne. Wrażliwy na silne mrozy, lubi siedliska o łagodnym, wilgotnym klimacie. Ciepłolubny, dość dobrze znosi okresową suszę. Cechuje się dużą silą odroślową i znosi konkurencję korzeniową drzew. STREFA 6A

Walory dekoracyjne i zastosowanie: doskonała, zimozielona roślina okrywowa (4 5 szt./m²) do miejsc cienistych w parkach i ogrodach (np. pod drzewami). Również atrakcyjne pnącze do porastania ścian budynków i ogrodzeń. Wymaga chropowatych podpór. W gorszych warunkach często pi/emarza, zwtaszcza ponad pokrywą śniegu. Cenne pnącze dla obiektów zabytkowych. Jedno z niewielu pnączy zimozielonych, które można uprawiać w naszym klimacie. Liście, pędy i owoce lekko trujące (saponina). Odmiany:

'Ihorndale' - odmiana uważana za bardziej odporną na mróz. Liście klapowane, ciemnozielone z wyraźnymi jasnymi nerwami. STREFA 5B

RODZAJ: Hippophae - rokitnik (rozmarynowiec)

(Rodzina: Elaeagnaceae - oliwnikowate)

Krzewy. Liście pojedyncze, skrętolegle. Kwiaty dwupienne. Owoce nibypestkowce. Rozmnażanie: wysiew nasion wiosną po stratyfikacji. Nasion nie należy siać zbyt głęboko, bo kiełkują tylko na głębokości 1 2 cm. Wegetatywnie rokitnik można rozmnażać za pomocą sadzonek zielnych (latem) w mnożarce oraz sadzonek korzeniowych (wiosną).

Gatunek: Hippophae rhamnoides L. - rokitnik pospolity

jiitillMWlłlj nj ir|iNijłHrjm|n'[in(vinjrwiiłip«j

Występowanie: Europa, Azja Gatunek krajowy, pod ochroną.

Występuje wzdłuż wybrzeża Bałtyku.

Wzrost. Krzew lub małe drzewo do 6 (10) m wysokości. Korona nieregularna. Dużo ciernistych krótkopędów Wytwarza liczne odrosty korzeniowe.

Pąki. Pąki kwiatowe ztocisto-brązowe, oddzielnie męskie (wydłużone do 6,5 mm długości) i żeńskie (bardziej zaokrąglone do 2-2,5 mm).

Liście. Sezonowe, wąskolancetowate (do 7 cm długości i 7-8 mm szeroko-