I iście. Pojedyncze, zwykle 3-klapowe. Latem - jasnozielone, jesienią żól te lub nieprzebarwione.
Kwiaty. Drobne, silnie miodowo pachnące (zwłaszcza męskie), w wyprosto wartych wiechach; w V—VI.
Owoce. Czarne; na ogól brak.
Wymagania: gleby przeciętne, nie lubi wapnia w glebie. Stanowisko sio neczne lub pótcieniste. Gatunek odporny na mrozy i okresową suszę. STREFA 3
Walory dekoracyjne i zastosowanie: pnącze ozdobne, głównie z pachnących kwiatów i obfitego ulistnienia. Nadaje się do sadzenia w parkach i ogrodach - na siatkach ogrodzeniowych, przy altanach itp.
Liczy najprawdopodobniej 12 gatunków. Krzewy. Liście pojedyncze, nakrzyżlegte, krótkoogonkowe. Rośliny jednopienne. Owoce - małe, wydłużone, pękające torebki.
Rozmnażanie: praktycznie wyłącznie przez sadzonki zielne lub półzdrewniale.
Występowanie: północne Chiny, południowa Mandżuria, Korea i Japonia. Do Europy sprowadzony w 1845 roku.
Wzrost. Wyprostowany krzew do 3-3,5 m wysokości. Boczne pędy z czasem lekko przewisają. Wzrost szybki.
Liście. Eliptyczne do 6-8 cm długości, jasnozielone, spodem na nerwach owłosione. Jesienią długo pozostają na roślinie i opadają bez przebarwienia.
Kwiaty. O dzwonkowatej koronie (ok. 3 cm długości), różowe, wewnątrz jaśniejsze; bardzo obfite kwitnienie w V—VI.
System korzeniowy. Płaski; rośliny (nawet starsze) dobrze znoszą przesadzanie
Wymagania: najlepiej gleby żyzne, przepusz czalne i dostatecznie wilgotne. Stanowisko słoneczne, ewentualnie lekko ocienione. Przeciętna odporność na mrozy; duża wrażliwość na suszę. Gatunek mało podatny na choroby. STREFA 6A
Walory dekoracyjno i zastosowanie: atrak cyjny, kwitnący późną wiosną krzew do sadzenia w patkach
33!)